Συζητώντας με τον Δήμο Χλωπτσιούδη -Συνέντευξη στην Έρικα Τζαγκαράκη-
Ευχαριστώ πάρα πολύ τον εξαιρετικό Δήμο Χλωπτσιούδη για την συνέντευξη που με χαρά μου παραχώρησε.Ειλικρινά νιώθω περήφανη που συνομίλησα με αυτόν τον άνθρωπο.Έναν άνθρωπο της τέχνης,του πνεύματος ,της ψυχής!!Γνωρίστε το πλούσιο συγγραφικό του έργο,αλλά και τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από την "μαγική" του πένα!
Καλή σας ανάγνωση!
Έρικα Τζαγκαράκη
Ο Δήμος Χλωπτσιούδης είναι φιλόλογος και συγγραφέας. Γράφει δοκίμια και κριτικές ποίησης παρακολουθώντας τις νέες τάσεις στην Τέχνη. Ασχολείται με επιμέλειες κειμένων και εκδόσεων. Έχει συγγράψει πολλές ιστορικές και κοινωνικές μελέτες. Άρθρα (πολιτικά, εκπαιδευτικά, λογοτεχνικά) του δημοσιεύονται στο tvxs.gr και στα «Ενθέματα» της Κυριακάτικης Αυγής, schooltime.gr, eklogika.gr κ.ά. Έχει συγγράφει τα πολιτικά δοκίμια βιβλία «η δημαγωγία της δημοκρατίας» (2009), «Τοπική Αυτοδιοίκηση, προοπτικές ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών» (δοκιμιακή μελέτη, 2011), και «η μεσαία τάξη στην αγχόνη της κρίσης» (2014). Επίσης, έχει εκδόσει τη συλλογή κοινωνικών δοκιμίων «7 δοκίμια» (2013) και τις ποιητικές συλλογές «η οργή της πεταλούδας» (2013) και «κατάστιχα» (2014). Έχει πάρει μέρος σε πολλές λογοτεχνικές δράσεις. Ανήσυχος πολιτικά και κοινωνικά δραστηριοποιείται ενεργά στα κοινωνικά κινήματα της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Διατηρεί το κοινωνικής και πολιτικής κατεύθυνσης ιστολόγιο «ο δείμος του πολίτη» και το εκδοτικό «στη χώρα των κανιβάλων».
1) Δήμο, καταρχήν σ’ ευχαριστώ που δέχτηκες να μου παραχωρήσεις αυτή τη διαδικτυακή συνέντευξη. Πες μου λίγα πράγματα για σένα... Πού γεννήθηκες, από πού είναι η καταγωγή σου, πού μένεις, ποια είναι η οικογενειακή σου κατάσταση....
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω Θεσσαλονίκη. Η καταγωγή των δικών μου είναι από Πέλλα και Θεσσαλία με ρίζες σμυρνέικες και θρακιώτικες/ανατολικορωμυλιώτικες… Κοινώς είμαι ένας ακόμα πρόσφυγας στην Ελλάδα που παραστάσεις βιωμένες έχει μόνο από τη Θεσσαλονίκη.
2) Θα ήθελα και ένα σύντομο βιογραφικό σου!
Γεννήθηκα το 1973 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μένω, παντρεμένος με δύο κόρες. Είμαι φιλόλογος και ασχολούμαι με επιμέλειες κειμένων και εκδόσεων, ενώ παράλληλα γράφω δοκίμια και κριτικές ποίησης παρακολουθώντας τις νέες τάσεις στην Τέχνη.
Έχω συγγράψει ιστορικές και κοινωνικές μελέτες. Άρθρα (πολιτικά, εκπαιδευτικά, λογοτεχνικά) μου δημοσιεύονται στο site tovivlio.net, στο tvxs.gr, στα "Ενθέματα" της Κυριακάτικης Αυγής κ.ά.
Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές συλλογές: «η οργή της πεταλούδας» (2013), «κατάστιχα» (2014) και «ακατάλληλο» (2016) και τα πολιτικά δοκίμια βιβλία «η δημαγωγία της δημοκρατίας» (2009), «Τοπική Αυτοδιοίκηση, προοπτικές ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών» (δοκιμιακή μελέτη, 2011), και «η μεσαία τάξη στην αγχόνη της κρίσης» (2014) με την συλλογή κοινωνικών δοκιμίων «7 δοκίμια» (2013).
3) Τ ι ήταν αυτό το «κάτι» που σου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείς με τον στίχο…
Η ανάγκη να μιλήσω μέσω των συναισθημάτων για αυτά που με απασχολούν. Άλλωστε η ποίηση είναι για μένα η υψηλότερη τέχνη γιατί γεννά συναισθήματα χωρίς κανένα άλλο μέσο/υλικό πέρα από ήχους (λέξεις).
4) Θυμάσαι να μου πεις την πρώτη σου στιχουργική απόπειρα;
Στο πανεπιστήμιο στο α΄ έτος, αν και έπρεπε να περάσουν σχεδόν άλλα τόσα χρόνια ζωής ώστε να αποφασίσω να γράψω ποιήματα.
5) Ποια η σχέση σου με την βιβλιογραφία;
Πολύ καλή… Άλλωστε, η Ιστορία είναι πρωτίστως μία επιστήμη βιβλιογραφίας. Και τα τρία μου πολιτικά βιβλία είναι πλούσια σε βιβλιογραφία.
6) Πες μου ποιους λογοτέχνες θαυμάζεις; Ποιους μελετάς και τι έχεις αποκομίσει από αυτούς;
Πολλούς. Δύσκολη η καταγραφή… Λατρεύω το λυρισμό του Σολωμού, το ριζοσπαστισμό του Κάλβου, την ηθική και υπαρξιακή προσέγγιση του Καβάφη, τις καινοτομίες του Λειβαδίτη και τον πόνο του Αναγνωστάκη. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί σύγχρονοι δημιουργοί που ακολουθούν τα βήματά τους με δυναμισμό.
7) Πιστεύεις ότι το διαδίκτυο έκανε καλό η κακό στην ποίηση και στην λογοτεχνία; Και στο ρωτάω αυτό γιατί βλέπουμε πλέον μια πληθώρα νέων ανθρώπων που προσπαθούν να γράψουν (κάποιοι με σεβασμό, κάποιοι άλλοι χωρίς….) και να αφήσουν το στίγμα τους.
Χωράει πολύ συζήτηση στο θέμα αυτό… Το διαδίκτυο είναι ένα μέσο. Δεν μπορούμε να αναζητήσουμε σε αυτό ευθύνες. Σαφώς, από πολύ νωρίς ακόμα, έδωσε βήμα σε ανθρώπους που λάτρευαν την ποίηση, άλλους τους έφερε κοντύτερα με την ελληνική ή την παγκόσμια παραγωγή και κάποιοι οδηγήθηκαν και στην έκδοση.
Το ότι απέκτησαν όλοι βήμα και δεδομένης της κυριαρχίας της εμπορευματοποίησης και του κέρδους στις εκδοτικές επιχειρήσεις, έφερε πολλούς να αποκαλούνται ποιητές χωρίς ωστόσο να έχουν να προσφέρουν στα ελληνικά γράμματα. Τα πολλά likes δεν σημαίνουν και ποιότητα φυσικά.
Ωστόσο, στην ποσότητα υπάρχει και αυξημένη ποιότητα. Συχνά συναντώ διαμάντια· άλλα ακατέργαστα, άλλα που έχουν βασανιστεί και έχουν επεξεργαστεί το στίχο τους πριν τον κοινοποιήσουν.
8) τοβιβλίο.net,ο Κώστας Θερμογιάννης κι εσύ… Θέλω να μου πεις, πώς γεννήθηκε η ιδέα για αυτόν τον τόσο αξιόλογο ιστότοπο, πόσο δύσκολα υλοποιήθηκε και πως αντέχει να υφίσταται και να είναι στην πρώτη γραμμή…
Η ιδέα ήταν του Κώστα. Εκείνος μου είπε την ιδέα και μου άρεσε η ιδέα για μία ιστοσελίδα που να δίνει βήμα σε λογοτέχνες. Με τον καιρό έπεσαν νέες ιδέες και πολλές πολλές δράσεις. Από τις ιστορίες με δύο όψεις έως τις πρόσφατες τρενογραφίες και το ετήσιο καλλιτεχνικό ημερολόγιο έχουν μεσολαβήσει πολλές δράσεις που ωθούν στη λογοτεχνική δημιουργία, τον πειραματισμό και την άσκηση. Φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε ούτε τις παρουσιάσεις βιβλίων ή τις κριτικές.
Πλέον περισσότεροι από 630 δημιουργοί εμπλουτίζουν καθημερινά τη σελίδα.
Η λειτουργία είναι δύσκολη. Εκτός από το ότι καθίσταται αναγκαία η συμμετοχή περισσοτέρων προσώπων στον έλεγχο και τη διαχείριση, το οικονομικό βάρος αποτελεί στη σημερινή συγκυρία ένα ακόμα άγχος μαζί με την σωματική και πνευματική κούραση.
Μόνο μας στήριγμα οι χιλιάδες επισκεπτών που μας διαβάζουν καθημερινά. Θεωρώ ότι ως πρώτη σελίδα -σε επισκεψιμότητα και πλούτου ύλης για τον πολιτισμό και το βιβλίο- έχουμε πλέον υποχρέωση στο κοινό μας, που αυξάνεται. Και για αυτό παραβλέπουμε τα άλλα ζητήματα
9) Βοηθάει στην έμπνευση ενός στιχουργού, ενός ποιητή, η ισορροπία στην προσωπική ζωή του;
Δεν ξέρω… (χιχι) Αφενός μεν δεν είμαι των ισορροπιών, αφετέρου η ποίηση πηγάζει μέσα από τα προσωπικά βιώματα και τις προβολές… Καταγράφουμε ποιητικά αυτό που βιώνουμε ή βλέπουμε γύρω μας.
10) Θέλω να μου πεις ποιο από όλα όσα έχεις γράψει είναι το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο το έγραψες...
Από την τελευταία συλλογή το ομώνυμο ποίημα "ακατάλληλο" που μιλά για ακατάλληλα όνειρα που καταρρίπτονται και η "αλλαγή κανόνων" που με αφορμή το σκάκι μιλά για την κοινωνία και τις θυσίες των πιονιών της σκακιέρας. Επίσης θέλω να ξεχωρίσω από την πρώτη μου συλλογή (η οργή της πεταλούδας) τους "λύκους στο σκοτάδι", που γράφτηκε με κάπως υπερρεαλιστική τάση σε δύσκολες κοινωνικά κι ατομικά στιγμές της κρίσης.
11) Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος ή το αγαπημένο σου ποίημα και ποιος είναι ο δημιουργός του…
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε / για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, / απ’ τον κόσμο./ Εμείς τραγουδάμε/ για να σμίξουμε τον κόσμο. (Ρίτσος)
Θα το άλλαζα σε «γράφουμε ποιήματα»…
12) Κάνοντας απολογισμό μέχρι σήμερα... τι από όλα όσα έχεις καταφέρει να κάνεις σε κάνει να αισθάνεσαι υπερήφανος;
Αναφορικά με το βιβλίο και την ποίηση, η σταθερότητά μου στις κριτικές. Μία σταθερότητα που εγκαταλείπει την εισαγγελική αντίληψη της παλαιότερης κριτικής και αδιαφορεί για τη λογική των δημοσίων σχέσεων και της αρθρογραφίας, αλλά μένει με σεβασμό στο βιβλίο και την ποίηση.
Και φυσικά η τελευταία μου ποιητική συλλογή «ακατάλληλο»…
(προσπερνώ την οικογενειακή μου γαλήνη και τη σχέση μου με τις κόρες μου)
13) Θα στήριζες κάποιο νέο στιχουργό στο ξεκίνημά του; Και αν ναι κάτω από ποιες προϋποθέσεις;
Ήδη γίνεται. Πολλοί νέοι ποιητές (ή οι εκδότες τους) μου στέλνουν συλλογές. Ο πρωτοεμφανιζόμενος θέλει σίγουρα στήριξη κριτική. Αυτό δε σημαίνει φυσικά υμνολόγιο, αλλά ειλικρινή διάθεση να μπεις στον πυρήνα των στίχων του και των συναισθημάτων του.
14) Πες μου τρία καλά στοιχεία του χαρακτήρα σου και τρία που θα προτιμούσες να μην υπάρχουν...
Ειλικρίνεια, δηκτική συχνά διάθεση, αναλυτικότητα.
Η αναλυτικότητα είναι και αρνητικό, δίπλα στην οποία θα προσθέσω την ενεργητικότητα και το κυκλοθυμικό του χαρακτήρα μου (γενικώς είμαι απρόβλεπτος)
15) Πως βλέπεις τον εαυτό σου 30 χρόνια μετά; Τι είναι αυτό που θα ήθελες να αφήσεις σαν κληρονομιά στο τόπο μας;
Σε έναν γέροντα σε μία ήσυχη γωνιά να διαβάζει και να γράφει… Σε ένα ήσυχο μέρος μακριά από τη φασαρία της Θεσσαλονίκης (που αγαπώ πολύ).
Κληρονομιά; Δεν ξέρω… Ίσως η αγωνία μου για τον διπλανό. Κάποτε πρέπει να μάθουμε να κοιτάμε με συμπόνια τον Άλλο.
16) Ποιο είναι κατά την άποψη σου το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο;
Να μην έχει την αυτοδιάθεση του σώματός του επειδή γεννήθηκε γυναίκα σε φαλλοκρατική κοινωνία ή επειδή έμεινε χωρίς να το θέλει έγκυος, ή διότι γεννήθηκε σε μία εμπόλεμη ή πάμφτωχη περιοχή που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και πλέον ζει φυλακισμένος ή γιατί είναι Διαφορετικός με άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό ή επειδή έκρινε ένα καθεστώς και φυλακίστηκε…
17) Ζηλεύεις;
Δε ζηλεύω… Μου αρέσουν πράγματα και θα ήθελα να τα έχω πετύχει κι εγώ. Αυτό με πεισμώνει και μεθοδικά προσπαθώ να το πετύχω, όσο μπορώ και στο πλαίσιο φυσικά της δικής μου προσωπικότητας… Δεν φθονώ τον άλλον (βασική μου αρχή), δεν μισώ την κατσίκα του γείτονα ακόμα κι αν την έχει κλέψει…
Ειδικά μελετώντας ως κριτικός ποίηση συχνά βρίσκω πράγματα που θα ήθελα να τα πω κι εγώ… Αυτό δε μου δίνει το δικαίωμα ούτε να σκεφτώ κάτι αρνητικό…
18) Τι δεν θα 'κανες ποτέ επειδή δεν θα 'θελες να στο κάνουν;
Να με φιμώσουν… Απαιτώ και αγωνίζομαι για ελευθερία, όχι μόνο λόγου και διακίνησης ιδεών. Αλλά η ελευθερία του λόγου είναι η υψηλότερη αξία της δημοκρατίας και το σημείο ελέγχου της ίδιας της δημοκρατίας. Και φυσικά πάντα διεκδικώ το δικαίωμα να κρίνω θέσεις (όχι πρόσωπα, αλλά θέσεις) και να με κρίνουν (αναφαίρετο δικαίωμα καθενός).
19) Σε πιάνουν ποτέ κρίσεις ταυτότητας;
Ταυτότητας όχι ακριβώς, αλλά ανασφάλειας ναι…
20) Πες μου ένα σου όνειρο που είχες την τύχη να το δεις να πραγματοποιείται…
Οι κόρες μου καθώς μεγαλώνουν και φυσικά η ενασχόλησή μου με την ποίηση.
21) Πες μου κι ένα απωθημένο σου….
Να ζω χωρίς να αγωνιώ για το αύριο… Να ξέρω πού περπατώ…
22) Ποιο είναι το σύνθημα σου για την ζωή;
De omnibus dubitandum - Να αμφιβάλεις για όλα (λατινικό ρητό).
23) Τι θέλει το παιδί μέσα σου;
Να ονειρεύεται έναν κόσμο ίσων ανθρώπων χωρίς εξουσία.
24) Με μια πρόταση… Τι εύχεσαι στον μελλοντικό σου εαυτό;
Να μην απογοητευτεί ξανά τόσο πολύ.
25) Αν έπρεπε να επιλέξεις ανάμεσα στην διδασκαλία και την συγγραφή, ποιο από τα δύο θα σε "κέρδιζε";
Η συγγραφή αναμφισβήτητα…
26) Υπάρχουν στιγμές που φοβάσαι ότι τα πράγματα μπορεί να μην εξελιχθούν όπως τα περιμένεις;
Κάθε μέρα. Και δεν το βάζω σαν μία απλή αποτυχία, αλλά ως σοβαρών σχεδιασμών για τη ζωή και το μέλλον (ατομικό, οικογενειακό, συλλογικό)… Δυστυχώς, ζούμε σε μία εποχή πλήρους ανατροπής των ονείρων και των σχεδίων μας, ώστε να μας λένε ότι είναι "ακατάλληλο" για ενήλικες να ονειρεύονται.
27) Δήμο, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις, αν σου δινότανε η ευκαιρία να στείλεις ένα μήνυμα σε μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων, τι θα έλεγες στο μήνυμα αυτό;
Να στέκονται με σεβασμό και διάθεση αλληλεγγύης σε όποιον τους έχει ανάγκη. Και τούτο ξεπερνά ένα μήνα κρίσης, αλλά απλώνεται σε κάθε βήμα του συλλογικού μας βίου.
Facebook profile Δήμου Χλωπτσιούδη:www.facebook.com/DimosChloptsioudis/media_set?set=a.108431247832.89557.535037832&type=3
Facebok profile τοβιβλίο.net :www.facebook.com/Tobiblionet/?pnref=lhc
Iστοσελίδα τοβιβλίο.net: tovivlio.net/
«Εκπαιδευτικά Βοηθήματα» του Δήμου Χλωπτσιούδη:www.schooltime.gr/
Youtube channel Δήμου Χλωτσιούδη:www.youtube.com/user/chldimos
Συνέντευξη:Έρικα Τζαγκαράκη