"Κάποτε Στο Σπίτι Της Γαλήνης" της Μίνας Δαμίγου

2014-04-06 00:58
 
Μίνα Δαμίγου
 
Σε άκουγα...
 αλλά δεν ήξερα πώς και από πού...
 έρχεται η "φωνή" σου...
Μέσα στα λάθη μου ήταν κι αυτό..
 Σε έψαχνα για να σου μιλήσω...
Μπορείς και θάλασσες να περάσεις..
 κυλάει πάνω σου το νερό...
Μα δεν βρέχεσαι...
τα δάκρυα μόνο σε φτάνουν...όπου κι αν ταξίδεψες...
Η φωτιά δεν σε αγγίζει..κι όμως καίγεσαι...
Σε καίνε εκείνοι οι άνθρωποι....
 με τις αρνητικές τους σκέψεις...
Κόπηκες και μάτωσες από το πιο κοφτερό ξυράφι...
μη κοιτάς γύρω σου...
Δεν το βαστάνε χέρια.... 
Δεν μπορεί κανείς να το νιώσει...
Μπορεί μόνο να το δει.
.εκείνος που κοιτά αληθινά στον καθρέφτη του...
Αν το κάνει βέβαια..θέλει τόλμη βλέπεις, 
κι αυτή δεν "πουλιέται" πουθενά...
Έκλεισα την πόρτα...
Σώπασε ψυχή μου...πέρασε κι αυτό...
Από δω κι εμπρός θα προσέχω μόνο εγώ το "σπίτι" σου...
Θα φροντίζω να είναι και να παραμένει "καθαρό"...
Γιατί ήμουν η μόνη που σε αναζήτησα ...
χωρίς να ξέρω την όψη σου...
και τελικά σε βρήκα...εδώ...
στο σπίτι της γαλήνης...Σώπασε ψυχή μου...

 Μίνα Δαμίγου 
 
 

 

Ετικέτες:

Πίσω