Ανεπίδεκτη Μαθήσεως.... Της Ερικας Τζαγκαράκη.....

…Και μετά μου λες εμένα ότι έβαλες μυαλό…

….Ουτοπία…

Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις καταφέρει…

Εκεί που πιστεύεις ότι αυτή τη φορά έσπασες το νήμα και τερμάτισες νικήτρια στον μακροχρόνιο αγώνα που έχεις με τον παράξενο ευατό σου…

Εκεί που είσαι έτοιμη να πανηγυρίσεις…

να γονατίσεις δοξασμένη….

εκείνη ακριβώς τη στιγμή παραπατάς …

….και ματώνεις και πάλι τα γόνατα….

Δε βαριέσαι καρδιά μου…πάμε πάλι απ την αρχή…

Εσύ έχεις μάθει να κρατάς την ανάσα σου…

Χρόνια κρατάς την ανάσα σου…

Παίρνεις βαθιά αναπνοή και βουτάς στο βυθό…

Πάντα σε γοήτευε η άβυσσος….

Πάντα σε τραβούσε πιο βαθιά…

Πάντα νόμιζες ότι δεν σου χρειάζεται περισσότερο οξυγόνο από όσο μπορείς να εισπνεύσεις…

Πάντα αναδυόσουν φοβισμένη στην επιφάνεια…

Στις πόσες πνιγμένες ανάσες πεθαίνει ο φόβος;;

Στις πόσες μπερδεμένες αναπνοές ξεψυχά η αλήθεια;;

Είσαι ανεπίδεκτη μαθήσεως καρδιά μου…

Προτιμάς να πνιγείς στα άγρια νερά της απολιθωμένης σου συνείδησης παρά να μάθεις να μετράς…..ΑΝΑΠΝΟΕΣ…..

…. Έρικα Τζαγκαράκη….

   29.1.2014