Μαντινάδες Δέσποινας Σπαντιδάκη

Ποιό

να μπεψω τ' όνειρο που ζω....αυγή να μην τ' αγγιζει...
Δ.Σπαντιδακη

Η πόλη και τ' Αιβαλι....κι η Σμύρνη το 'χουν νιώσει...
ηντα θα πει να σ´' έχουνε....στα ξένα χέρια δώσει..
Δέσποινα Σπαντιδάκη

Να 'σου ναι "πονε"....."γυαλινος"....

στα χέρια να σε πιάσω.....

να κάνω πως...εσκονταψα.....

να πέσω να σε σπασω......
Δ.Σπαντιδακη

Σ´ οσα πουλιά ´χουνε πληγες
π´ αγρίμι γη ´πο σφαίρα
φωλιά να κάνω να ´ρχουνται
όσα ´ναι πληγωμενα..
Δ.Σπαντιδακη

Ολα μου τα μαθεs εσυ μα 'χειs ξεχασει κατι
εκεινο που μου στερησεs και λεγεται ''αγαπη''....
Δ.Σπαντιδακη

Έλα καημε να σμιξομε....

κι οι δυο τσι μοναξες μας....

αφού δε τσι λογαριασε.....

κανένας τσι ζωές μας....
Δ.Σπαντιδακη

Είδα τρελό κι εγιατρευε.....πουλάκι λαβωμένο....

που πριχου ένας γνωστικος....το 'χε τραυματισμένο....
Δ.Σπαντιδακη

Η ωραιότερη φωθια....

που είδα στη ζωή μου.....

ήτανε τση αγάπης σου....

που 'καψε το κορμί μου....
Δέσποινα Σπαντιδακη

Ειδα σβημενα καρβουνα στο δρομο πεταμενα
αραγε τινοs ονειρα να 'ναι εκεια καημενα....
Δ.Σπαντιδακη

Βρήκα καινούργια μοναξια....

και την παλιά αρνούμαι.....

να μη με βριχνει η σκέψη σου.....

που τόσο τη φοβούμαι...
Δεσποινα Σπαντιδακη

Θωρω κοντά μου και πετά....

τσ αγάπης το γερακι....

κι ενώ φοβούμαι....ήθελα...

 να μ' άγγιζε λιγάκι....
Δεσποινα Σπαντιδακη

Είναι η ψυχη μου αετος....

κι οπότε θέλω φεύγει....

μα προτιμώ τσ' αγάπης σου....

θύελλες να παλεύει....
Δεσποινα Σπαντιδακη

Στ΄Αγιάς Σοφιάς το θυμιατό...

τ Αγιού Μηνά το δίσκο..
στης Παναγιάς το κόνισμα...

το πρόσωπο σου βρίσκω...

Δ.Σπαντιδάκη

Να πας να βρεις....παλιές καρδιές....

αληθινω ανθρωπω....

να μάθεις στην αγαπη μας....

να 'χεις ωραίο τροπο....
Δεσποινα Σπαντιδακη

Σε βλέπω ηλιε καθ' αργά.....

απου φιλεις τη δύση....

και νοσταλγω την εποχή....

που 'χα και εγω....αγαπήσει....
Δεσποινα Σπαντιδακη

Πες μου γλυκε μου στεναγμε....

την ώρα που ποριζεις....

χανεσαι γη απάνω τζη...

πηγαίνεις και καθιζεις...
Δεσποινα Σπαντιδακη

Οτι κι αν θέλω βριχνω το 

αν ειναι και βελόνα...
και θα σε βρω ανε γενεις

 στη θάλασσα σταγόνα...
Δ.Σπαντιδακη

Του έρωντα σου το νερό 

που τραγουδει και τρέχει...
και μερακλη και δυστυχή

 και διψασμένο μ´ εχει....
Δ.Σπαντιδακη

Κι ειντα πως ζούνε τα βουνά 

και δε τα φθειρει ο χρόνος..
αφού δεν τ' αγγιξε ποτέ....

του Έρωτα ο Πόνος....
Δ.Σπαντιδακη

Θα φύγει κι ο Εγωισμός κάποτε να σ' αφήσει...
γιατι κι αυτός θα ντρέπεται στο πλάι σου να ζήσει...
Δ.Σπαντιδακη

Αφού δεν εισαι μια Κορφή κι ούτε Αητός στο πλάι..
άφησε τον Εγωισμό που 'χεις για δε σου παει...
Δ.Σπαντιδακη

Οι Αετοί τσ' Αγάπης μου δεν ειναι παπαγάλοι...
να λένε Λογια που 'πανε προηγουμενος....Άλλοι...
Δ.Σπαντιδακη

Oσο σφιχτά κι αν σε κρατώ....

φεύγεις απ' τη ζωή μου...
γιατί 'χεις λάθη πιο πολλά....

απο τη δύναμη μου....
Δ.Σπαντιδακη

Σαν την παλιά....Χαϊνισσα.....

με τα Σπαθιά ζωσμενα....
ετσα 'ναι κι η Αγάπη μου....

στον Κίνδυνο....μ´ Εσένα....
Δ.Σπαντιδακη

Δώσε μου σε παρακαλώ τ' αγκαθια τση καρδιάς σου
να τα πατώ να ματωθω να βγω στο γολγοθά σου.
Δ.Σπαντιδακη

Κάνε Χριστέ μου μια φορά τον πόνο μου δικό σου
να δεις πως εκατεβηκες και βγήκα στο Σταύρο σου.
Δ.Σπαντιδακη

Έμαθα και του λόγου σου 

και σ' εχω συνηθίσει
και σ' άλλη αγάπη να μπλεχτω 

ο θιος να μη μ´' αφήσει.
Δ.Σπαντιδακη

Στο γολγοθά μου να μη βγεις

 θε μου για θα πονεσεις
κι ύστερα αυτή που μου 'φταιξε 

πως θα τη συγχωρεσεις.
Δ.Σπαντιδακη

Ηλιε.....μην είσαι εγωιστής...

στον κόσμο φως....πως δίνεις...
γιατί η νύχτα.....οντε φανεί...

πριν σου σιμωσει....σβήνεις...
Δ.Σπαντιδακη