Μαντινάδες Μάρως Γεωργιλαδάκη
Εχω τσ ελπίδες στη μεριά ενος ονείρου βάλει
κρυφό ξωκκλήσι του μυαλού,κι η χάρη σου μεγάλη
Κρυφό ξωκκλήσι του μυαλού,με τάματα και δώρα
ειναι η κάθε σκέψη μου....χρόνους για σένα τώρα...
Ηντα να καμω να το δει η σκεψη να ζηλεψει
να φυγει απο πανω σου ο νους μη λιγοστεψει
ήρθε με μάσκα τσ αποκράς για να με ξεγελάσει
Να μην ξεχνας πως δεν ξεχνω, σ' οποιο 'μαι μονοπατι ,
εσύ βαστάς τσ' αγάπης μου,το ακριβό κομμάτι
ΠΟΝΟΥΣΑ ΚΙ ΗΡΘΕΣ ΜΕΣ ΤΟ ΝΟΥ...ΚΙ Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ... ΤΑΞΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝΕ ΓΙΑΤΡΟΣ..ΚΙ ΕΛΙΓΑΝΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ...
ΔΕ ΡΩΤΗΞΑ ΠΩΣ ΛΕΓΕΣΑΙ....ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΩΜΕΝΕΙΣ ΑΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ 'ΧΕΙ ΑΘΡΩΠΙΑ...ΤΟΝΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...
ΝΑ ' ΤΑΝΕ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΓΕΝΩ....ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙ .... ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΦΥΛΑΚΑΣ....ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΠΑΘΕΙΣ ΚΑΤΙ....
ΕΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ..ΣΤ' ΟΝΕΙΡΟ...ΗΡΘΕΣ..ΜΑ ΠΟΥ 'ΣΑΙ ΤΩΡΑ;;;;; ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ......ΣΤΑ ΜΑΘΙΑ ΜΟΥ..ΜΙΑ ΜΠΟΡΑ
ΑΠ' ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΟΛΥ.....ΕΞΕΣΠΑΣΑ ΣΤΟ ΚΛΑΜΑ....... ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ....ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ....
Ειπα να πω..μα σωπασα...αφου 'χω ενα μαθει...... οπως το ροδο φαινεται....θα δειξει και τ' αγκαθι...
Απο φωθιες επερασα....διχως πληγη στο ζαλο... κι ενιωσα σ' ενα βλεμμα σου....το καψιμο μεγαλο
Γυρευω τροπο να σου πω.....πως σ' αγαπω και λιωνω... πως μια πληγη με τυρανα...κι ειναι δικη σου μονο.. Γυρευω τροπο να σου πω.....πως η καρδια ματωνει.... περνουν τα χρονια διχως σου... κι ο πονος μεγαλωνει...
Τ' ονειρο απου εδιωξες....και μοναχο με σμιγει.... τα χερια μου ματωσανε.....να το κρατω μη φυγει...
Μια ειν' η Κρητη του θεου...μια η λαλια του τοπου.... ξεχωριστη και η ψυχη....του Κρητικου αθρωπου....
Βάστα μια θέση στ' ονειρο....που κάνεις να υπάρχω.... μπορεί να μην τν βρώ ποτέ....μα την ελπιδα θά 'χω
Κι οι χρόνοι απου σε θωρούν,,τα κάλλη σου θαυμαζουν περνούνε και την ομορφιά,,απού 'χεις δεν πειράζουν
.jpg)
ΣΤΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ,,ΘΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΤΕΣΕΙ,, ΤΟ ΜΠΕΤΙ ΤΟΥ ΝΑ ΜΠΕΙ ΟΜΠΡΟΣ,,ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΘΕΣΗ
ΠΑΡΑΠΑΤΩ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ,,ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΜΑ ΔΕ ΘΩΡΩ ΣΑΝ ΣΕ ΘΩΡΩ,,ΜΕ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΟ ΜΑΤΙ....
ΚΟΡΦΕΣ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝΕ ΟΜΠΡΟΣ,,ΑΠΟ Τ' ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ..ΑΠ' ΑΥΤΕΣ,,ΕΣΥ ΚΙ Η ΛΕΒΕΔΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΑΣ ΞΥΠΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ....ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΩ....
Εφυγες κι αφησες κενο.....κι αυτο δε συμπληρωνει....
κι εδα τσι ωρες μου περνω.....στση σκεψης το μπαλκονι.....
Αν εχεις μια την ορεξη,δυο τρεις φορες την εχω
μα εισαι αερας δεν μπορω,οπου φυσας να τρεχω
Ο κοσμος ειναι μια σταλια,κι ο λογος που το λεω
ειναι πως πραμα στη ζωη...δε γινεται τυχαιο..
κι ας ειναι μαυρη....πως θα βρω..τον ηλιο σου ελπιζω
Δε θελω να σε σκεφτομαι.....κι ο νους μου το γνωριζει...
μα ποιος μπορει τη σκεψη του...και την περιοριζει..
Τη μια με καις και καιγομαι...την αλλη με δροσιζεις....
ηντα δε θες και ηντα θες....δεν το αποφασιζεις....
Εκεια που στεκω εστεκα ...και στεκω κι οσο στεκω......
βαστω βελονι και κλωστες....και ονειρα μου πλεκω...
Εγώ δεν άλλαξα ποτέ..έχω την ίδια όψη...
κι ας προσπαθεί η μοίρα μου...το γέλιο να μου κόψει..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Έμπα μπροστά στα κύματα..καρδιά μου τιμονιέρης...
σε ποιά φουρτούνα βρέθηκες...να μη τα καταφέρεις;
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΕΓΙΝΗΚΑ Ο ΑΝΕΜΟΣ,ΚΙ ΗΒΡΕΣ ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΣΟΥ...
ΑΗΤΕ ΜΑ ΗΣΟΥΝ ΧΑΡΤΙΝΟΣ,ΚΑΙ Σ' ΕΡΙΞ' Η ΨΕΥΘΙΑ ΣΟΥ..
ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΟΜΟΡΦΗ ΜΑ 'ΜΑΙ ΔΥΣΗ....
ΚΙ ΕΖΗΛΕΨΑ ΤΑ ΒΛΕΜΑΤΑ ...ΠΟΥ Σ'ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕΙ
Κιανείς δεν έμαθε ποτέ...
το μέλλον του ποιό θα 'ναι...
μα ΄γω κατέχω ...πως πληγές...
δικές σου...θα με φάνε...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Χωρίς να φταίω...ενοχές...
με έκανες να νιώσω...
κι απάνω μου τα λάθη σου...
πήρα...μη σε πληγώσω...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Του κόσμου π 'ονειρεύτηκα...
δεν έχω ζήσει πράμα...
φαίνεται λάθος εποχή....
μ έχεις γεννήσει μάνα...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Εσύ σαι ο αέρας μου...
γιαυτό κι εγώ κοντά σου...
πετώ στσι τέσσερις καιρούς...
τ'ανεμοχαϊδεμα σου...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Πράμα δε 'φήνω στη ζωή...
φως μου να σε πονέσει...
μπροστά θα βάλω το κορμί...
απάνω μου να πέσει...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΔΕΝ ΒΑΝΩ ΡΟΥΧΑ ΟΜΟΡΦΑ....
ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΟ..
ΜΕ ΤΑ ΚΟΠΕΛΙΑ ΕΝΑ....
ΚΑΙ ΜΕ ΤΣ' ΑΘΡΩΠΟΥΣ ΤΣΙ ΚΑΛΟΥΣ...
ΚΑΝΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΜΕΝΑ
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΣΕΜΙ...
ΓΡΟΙΚΑΤΑΙ..ΑΠΟ ΜΙΛΙΑ....
ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΚΑΝΩ ΤΑΜΑΤΑ...
ΝΑ ΣΟΥ ΣΙΜΩΣΩ..ΧΙΛΙΑ.
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Μ' ΕΧΕΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΟΥ...
ΧΩΡΙΣΕΙ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΘΙΑ..
ΚΙ ΕΚΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΠΩΣ ΓΕΛΩ...
ΔΑΚΡΥΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΘΙΑ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΒΑΣΑΝΟ...
ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΑΘΟΣ...
ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΖΩΗ...
ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΛΑΘΟΣ...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΤΟ ΜΠΟ'Ι' ΚΑΙ ΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ....
ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ....
ΜΑ ΤΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ Τ'ΑΝΑΣΤΗΜΑ....
ΚΑΙ ΤΣ' ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΤΑ ΙΧΝΗ
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΜΟΝΟ ΝΑ Σ΄' ΕΧΕΙ Ο ΘΙΟΣ ΚΑΛΑ....
ΝΑ ΤΟ ΠΑΤΕΙΣ ΤΟ ΧΩΜΑ....
ΚΙ ΑΣ ΜΗ ΓΡΟΙΚΩ ΜΙΑΝ ΕΜΙΛΙΑ....
ΑΠ' ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΟΜΑ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΚΟΥΝΗΣΟΥ..ΚΑΙ ΑΣ ΚΟΥΝΗΘΕΙΣ....
ΜΕ ΒΑΣΑΝΑ..ΚΑΙ ΚΟΠΟ....
ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ..ΠΟΥ ΜΑΡΑΖΩΣΕΣ....
ΝΑ 'ΣΑΙ..ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ..ΤΟΠΟ
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΠΟΙΟΣ ΑΘΡΩΠΟΣ..ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ....
ΠΕΡΠΑΤΗΞΕ..ΑΠΑΝΩ...
ΝΑ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗ....
ΤΣ' ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ..ΘΑ ΓΙΑΝΩ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Σ' ΑΟΡΗ..ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΗΞΑ....
ΚΑΙ ΤΣΙ ΓΚΡΕΜΟΥΣ..ΦΟΒΟΥΜΑΙ,...
ΦΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ..ΜΑ ΘΩΡΩ....
ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΟΣ..ΠΟΥ 'ΜΑΙ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Η ΕΓΝΟΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕ...ΚΙ ΕΙΠΑ ΧΩΡΙΣ Ν' ΑΛΛΑΞΩ...
ΜΕ Τ' ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ..Τ' ΟΝΟΜΑ...ΠΟΥ 'ΘΕΛΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ...ΔΕ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΜΠΟΡΕΣ....
ΜΗΤΕ ΤΑ ΥΨΗ ΠΟΥ΄ΧΟΥΝΕ...ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΑΝΗΦΟΡΕΣ.
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΑΝΘΙΖΩ ΚΙ ΕΙΣΑΙ ΑΦΟΡΜΗ...ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΑΦΗΝΩ....
ΑΦΟΥ ΤΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟ ΝΕΡΟ....ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΝΩ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΤΟ ΔΑΝΕΙΚΟ ΓΙΑΓΙΕΡΝΕΤΕ...ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ ΟΧΙ...
ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ...ΤΟ ΧΑΖΙ ΜΟΝΟ ΤΟ 'ΧΕΙ...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΓΛΑΚΑ Η ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΣΕ ΒΡΕΙ...ΣΑ ΘΕΛΕΙ...ΝΑ ΜΕΡΩΣΕΙ...
ΚΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ...ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΕΙ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ..ΜΙΛΑΓΑ...ΚΑΙ ΘΑ ΜΙΛΩ..ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΠΩ..ΜΗΤΕ ΤΟ ΓΕΙΑ...ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΝΙΚΩΣ ΜΟΥ..
Μάρω Γεωργιλαδάκη
.jpg)
Σ αυτούς που με πληγώσανε....
δίνε..υγεία...χρόνε...
να ζουν...να σκούνε...να θωρούν...
το πέταγμα μου...ποιό 'ναι...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Είναι καλλιά να μη μιλείς...
λέω...στον ευατό μου...
μα ανάθεματο ..τ ' άδικο...
που πνίγει..το λαιμό μου...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Για όλους σε μοιράστηκα....
ότι κι αν θέλεις πε μου...
είδα το πως σε πλήγωσα...
Συγγνώμη...ευατέ μου...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Ποτέ μου δεν σ αγάπησα...
ερχόσουν...κι έδιωχνα σε...
κι εδά σε θέλω...εγωϊσμέ...
μα συ...δεν με θυμάσαι...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Καιρός να δούμε τη ζωή...
καρδιά μου...μ' άλλο μάτι...
κι άσε να κάνω μιά φορά...
για το καλό μας...κάτι...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Ήταν η τύχη μου βουνό...
και μου 'πε η μοίρα...πέτα...
μα τα φτερά που μου τάξε...
πρέπει...εξέχασε τα...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Μη με μαλώνεις...κι αφορμή...
είσαι...που ζώ στη θλίψη...
και μη ζηλεύεις που γελώ...
πόνε μου...σ ' έχω κρύψει...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Το νιώθω πως σ 'απασχολεί...
κάτι που σου συμβαίνει...
γιατί 'μαι φίλη...κι ο καλός...
φίλος...καταλαβαίνει...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Να 'ρθεις την ώρα που νεκρός...
θα 'μαι και δίπλα σου στάσου...
μα δεν θα δείς τη διαφορά....
που ζούσα χωριστά σου...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Σαν το πουλί αισθάνομαι
μες το κλουβί κλεισμένο...
απου ανοίγει τα φτερά
μα ειναι δικασμένο....
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Στου ονείρου τ' αδιέξοδο... στς ελπίδες που 'χω χάσει,
Έκλεισα την αγάπη μας κι έχει η ζωή αδειάσει...!
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Σέρνω τα ζάλα μου μπροστά...μα 'κείνα πάνε πίσω...
και δε μου δίνουν αφορμή...να σε ξελησμονήσω...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
Νιώθω πως είμαι πλούσια και τυχερή συνάμα....
γιατί οι φίλοι μ'αγαπούν, στο γέλιο και στο κλάμα....
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΑΜΑ 'ΧΩ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΤΟ ΠΩ...
ΚΙ ΑΝ ΦΤΑΙΩ ΛΕΩ ΦΤΑΙΩ....
ΚΙ ΕΣΕΝΑ Σ' ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ...
ΚΙ ΕΔΑ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ...
MΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ
ΟΣΟ ΤΟ ΦΤΑΝΕΙΣ ΤΟ ΒΟΥΝΟ..
ΚΑΙ ΠΙΟ ΨΗΛΟ ΦΑΝΤΑΖΕΙ...
ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΤΡΟΠΟ Η ΚΟΡΦΗ...
ΚΙ Η ΣΤΡΑΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΒΓΑΖΕΙ
ΜΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ..ΔΕ ΘΩΡΩ...
ΕΧΕΙ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟ ΒΟΥΝΟ....
ΚΑΙ Η ΚΟΡΦΗ Τ' ΑΓΕΡΙ....
ΜΑ 'ΓΩ ΣΤΗ ΓΗ ΣΟΥ ΠΕΡΠΑΤΩ..
.ΚΑΙ ΣΤΑ ΖΕΣΤΑ ΣΟΥ..ΜΕΡΗ
ΜΑΡΩ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΑΚΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ...ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΤΩΡΑ..ΜΕΙΝΕ...
ΠΟΥ ΑΛΛΑ 'ΣΥ ΕΘΑΡΡΟΥΝΕΣ...ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ..Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΜΕ ΒΑΣΤΑ...Η ΜΟΝΑΞΑ ΑΓΚΑΛΗ...
ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΠΟΛΛΟΙ...ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ...
Μάρω Γεωργιλαδάκη
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..ΔΕ ΧΑΙΡΕΣΑΙ..
Που εισαι και ντυθήκανε...
Επιμέλεια Αφιερώματος:Έρικα Τζαγκαράκη