Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ .... απο την Έρικα Τζαγκαράκη και την Πόπη Νταβιγλάκη

Νύχτα μουντή και βροχερή... 
τα αστέρια όλα έχουν κρυφτεί... 
στον ουρανό μου...
Πήρα ασπίδα και σπαθί...
και της καρδιάς σου... 
το κλειδί για φυλαχτό μου... 
στη μάχη πέφτω ορμητικά ... 
παλεύω μ άγρια θεριά... 
του έρωτα σου.. 
σαν μονομάχος διεκδικώ .. 
το δίκιο στ' άδικο να βρω... 
στην αγκαλιά σου
Για την καρδιά σου πολεμώ
πάνω στα χνάρια σου πατώ
και προχωράω...
Που θα με βγάλει δεν ρωτώ
θέλω μονάχα να μπορώ
να σ' αγαπάω....

Αστέρια σού δινα πολλά …
Και ήλιου φως απ την καρδιά …
Να μη φοβάσαι…
σε ζέσταινα μ’ αναπνοή…
απ’ τη δική μου τη ζωή
μα δε θυμάσαι…
στην μάχη πάντα.. 
είχες ριχτεί…
και στόχο είχες το κλειδί…
που ‘χε η καρδιά μου…
τα λόγια ασπίδα… 
και σπαθιά… τα χαδια σου…
και τα φιλιά…
στη μοναξιά μου…
κι αφού μου πήρες το κλειδί…
Βάζεις τη σκέψη φυλακή 
Χριστέ μου.. πάθος…!
Λάθος με λες όπου βρεθείς…
Έπαθλο αγάπης διεκδικείς
και τίτλο του 'δωσες τιμής…..
Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ

Στροφή α) και β) Ερικα Τζαγκαρακη