Παράξενο παιδί .... Της Πόπης Νταβιγλάκη

Δαίμονας είμαι άγγελος....
δεν ξέρω να σας πω...
σίγουρα όμως δεν πούλησα.... 
κανένα ...Σ' αγαπώ...!

Άλλου πλανήτη…
μού λεγαν έχω καταγωγή…
μάλλον τυχαία βρέθηκα…
πάνω σ' αυτή τη Γη...

Παράξενο με λέγανε…
από μικρό παιδί…..
μια απορία άλυτη…
γρίφος για μια ζωή…

Ποτέ δεν συμβιβάστηκα…
στου κόσμου τις φωνές….
φτερά έβγαζα και πέταγα…
σ’ απόκρημνες κορφές...

Πάντα κρύβω τον πόνο μου….
κάτω από τα φτερά μου ….
βουνοκορφή φτάνω ουρανού…
να θάψω τα όνειρά μου…

Ίσως παράξενο παιδί …..
όμως αληθινό…
Η ΓΗ ΣΑΣ ΜΕ ΑΝΕΘΡΕΨΕ….
ΜΑ Μ' ΈΣΠΕΙΡΕ ΑΕΤΌΣ…