Σπύρος Πανηγυράκης: Η ζήλεια είναι κόρη του εγωισμού. και ο εγωισμός είναι αντίπαλος μου. Δεν έχω παρτίδες με την κόρη του.
Ο Σπύρος Πανηγυράκης είναι ένας απο τους κορυφαίους σύγχρονους ποιητές της Κρήτης μας .
Η Πένα του έχει κατορθώσει να ξεγλυστρήσει ανάμεσα στους κρυμμένους κόσμους της ψυχής του,
να κλέψει σκέψεις,έννοιες,συνειρμούς...να δανειστεί συναισθήματα και να τα μεταφέρει με το μελάνι
της καρδιάς του,σε όλους εμάς που τον διαβάζουμε,τον θαύμαζουμε και τον επιβραβεύουμε καθημερινώς
με το αθέατο χειροκρότημα της δικής μας ψυχής ...Τον έχουμε σε περίοπτη θέση στους δικούς μας
Κρυμμένους κόσμους και ταυτιζόμαστε με εκείνον,άλλοτε στη χαρά,άλλοτε στη θλίψη μας
και άλλοτε στις μικρές -μεγάλες επαναστάσεις του πνεύματος και του νου μας...
Άυτο δεν είναι επιτυχία άλλωστε;Αυτό δεν κατατάσσει έναν στιχουργό στη πρώτη γραμμή;
Ο Σπύρος Πανηγυράκης υπηρετεί στη πρώτη γραμμή στο "στρατόπεδο" της πένας
και πολεμάει με σθένος,ήθος και αξιοπρέπεια μην έχοντας χάσει ακόμα ούτε μία μικρή μάχη...
....Έρικα Τζαγκαράκη....8.1.2015
1) Σπύρο, καταρχήν σ ευχαριστώ που δέχτηκες να μου
παραχωρήσεις αυτή τη διαδικτυακή συνέντευξη. Πες
μου λίγα πράγματα για σένα...Που γεννήθηκες, από
που είναι η καταγωγή σου, που μένεις, ποιά είναι η
οικογενειακή σου κατάσταση....
-Κι εγώ σ’ ευχαριστώ Έρικα και εύχομαι ότι καλύτερο
στο έργο και την πορεία σου. Γεννήθηκα στα Χανιά
με καταγωγή απ’ τον Αποκόρωνα. Ζω στα Χανιά και
είμαι ανύπαντρος.
2) Να αρχίσουμε με τα τυπικά, που θέλει να μάθει ο
κόσμος όμως, και μετά θα συνεχίσουμε με πιο
γενικευμένες ερωτήσεις…Θέλω να μου πεις ,τι ήταν
αυτό το «κάτι» που σου έδωσε το έναυσμα να
ασχοληθείς με τον στίχο…
-Δεν υπήρξε κάτι συγκεκριμένο. Απλά κάποια
στιγμή στα παιδικά μου χρόνια κατάλαβα ότι έχω
μια ας το πούμε ικανότητα να φτιάχνω
ομοιοκαταληξίες και από τότε ξεκίνησα να γράφω.
Μου άρεσε αυτό..το να σκέφτεσαι για να «πλέξεις»
ένα στίχο και όταν το πετύχαινα ένιωθα μια
ικανοποίηση…Οι πρώτοι μου στίχοι ήταν κυρίως
σατιρικού περιεχομένου που τους διαβάζαμε με
φίλους και συμμαθητές και γελούσαμε.
Ας πούμε ότι τότε το ξεκίνησα σαν παιχνίδι…
3) Θυμάσαι να μου πεις την πρώτη σου στιχουργική
απόπειρα;
-Όχι δεν θυμάμαι…δεν θυμάμαι ούτε καν, αν ο
πρώτος μου στίχος ήταν ιαμβικός
δεκαπεντασύλλαβος, δηλαδή στο μέτρο της
μαντινάδας ή ήταν σε άλλο μέτρο επειδή όπως και
τώρα, από τότε δεν έγραφα μόνο μαντινάδες αλλά
διάφορα μέτρα στίχου.
4) Ποια η σχέση σου με την βιβλιογραφία ;Το 2010
κυκλοφόρησε αν δεν κάνω λάθος το βιβλίο σου με
τίτλο «Κρυμμένοι κόσμοι»…Ένα βιβλίο που
αγαπήθηκε πολύ από το «βιβλιοφάγο» κοινό ,και
που συζητιέται ακόμα και σήμερα…Θέλω να μου πεις
πρώτα απ όλα τα συναισθήματα που είχες και έχεις
για την συγκεκριμένη δουλειά σου, και κατά
δεύτερον αν έχεις κάποιο άλλο βιβλίο στα σκαριά….
-Ναι, το 2010 κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο
«Κρυμμένοι Κόσμοι» απ’ τις εκδόσεις «Εν Ηχω»
Το βιβλίο περιέχει παλιές αλλά και πιο καινούριες
μου δημιουργίες, μαντινάδες, ρίμες και ποιήματα.
Η επιλογή των στίχων έγινε απ’ τον καλό φίλο και
ραδιοφωνικό παραγωγό Νίκο Τζιρτζιλάκη ο οποίος
απαγγέλει και κάποια απ’ τα ποιήματα στο cd που
κυκλοφορεί ένθετο μαζί με το βιβλίο. Η μουσική
ένδυση των ποιημάτων έγινε απ’ τον επίσης καλό
φίλο και αγαπημένο μας μουσικό Ηλία Χορευτάκη.
Σίγουρα τα συναισθήματα που νιώθω για την πρώτη
μου συγγραφική απόπειρα είναι μοναδικά!
Και η αναγνώριση απ’ τον κόσμο μου δίνει δύναμη να
συνεχίζω! Έχω αρκετό «υλικό» αδημοσίευτο και
είναι πιθανό να κάνω και δεύτερο και τρίτο βιβλίο.
Όμως δεν βιάζομαι..ήθελα πάντα τα βήματα μου να
είναι αργά σταθερά και υπεύθυνα. Το γραπτό είναι
κάτι που μένει για πάντα, μένει στις επόμενες γενιές
γι’αυτό και πρέπει να είναι πολύ προσεγμένο. Δεν
μου αρέσουν οι προχειρότητες. Φυσικά έχει περάσει
αρκετός καιρός και ίσως θα έπρεπε ήδη να έχω
προχωρήσει, αλλά είναι και οι εποχές δύσκολες
τώρα…Μ’ αυτή τη κρίση και μ’ αυτή την κατάσταση
που ζούμε δεν έχω και την όρεξη ν’ ασχοληθώ…δεν
ξέρω και ο κόσμος αν θα έχει την όρεξη να διαβάσει…
5) Με αφορμή τον στίχο που έχεις γράψει «Σ' ένα
σταυρό κι εννιά γραμμές...λευκή και γαλανή μου,
ταμένο το 'χω ανε το θες...να δώκω τη ζωή μου..» …
και από αυτά που βλέπω κατά καιρούς και
δημοσιεύεις στο facebook,με κάνεις να νιώθω ότι
έχεις μεγάλη αγάπη για την πατρίδα μας…Θέλω να
μου καταθέσεις την δική σου άποψη για τα όσα
βιώνουμε σαν λαός τα τελευταία χρόνια…
-Βεβαίως! Άλλωστε όποιος δεν αγαπάει την πατρίδα
του δεν αγαπάει και τον εαυτό του. Δέντρο χωρίς γη
δεν υπάρχει. Πρώτα είναι η γη μετά οι ρίζες και μετά
το δέντρο. Η άποψη μου για την τωρινή κατάσταση
είναι ότι ο Έλληνας ίσως για πρώτη φορά στην
ιστορία του δεν δείχνει να έχει μέσα του τη φλόγα
της αντίδρασης. Δεν αντιδρά..έχει πέσει σε λήθαργο.
Και αυτό με εκπλήσσει..δεν μπορώ να το εξηγήσω…
Είμαστε ένας λαός επαναστατικός, που ζυγό δεν
σηκώνει…Αυτό το ‘χει αποδείξει μια ιστορία αιώνων.
Τώρα τι πάθαμε;; Τελικά ίσως εμείς οι ίδιοι να
φταίμε για την μοίρα μας.
6) Έχεις γράψει…«Δεν είμαι κάποιος δεν είμαι κάτι..δεν
είμαι ήρωας ούτε σοφός...Του ψεύτη κόσμου είμαι
κομμάτι,της αμαρτίας είμαι αδερφός….» …
Πόσο επιρρεπής είσαι στις αμαρτίες Σπύρο;;
Τι είναι αυτό που δεν θα συγχωρούσες ποτέ στον εαυτό σου;
-Αμαρτίες έχουμε όλοι γιατί είμαστε άνθρωποι.
Δεν μπορώ να ξέρω τι δεν θα συγχωρούσα στον
εαυτό μου..δεν το έχω ψάξει μέσα μου αυτό το
κομμάτι. Όμως πιστεύω ότι ο άνθρωπος πρέπει
να συγχωρεί τα πάντα. Και στον εαυτό του. Αλλιώς
πως θα σε συγχωρήσει ο Θεός ;; Δηλαδή είσαι τόσο
εγωιστής που απαιτείς να σε συγχωρήσει ο Θεός
ενώ εσύ όχι;; Πρέπει να συγχωρούμε τον εαυτό μας
ακριβώς όπως και τον άλλο. Για τον Θεό είναι το ίδιο.
Γιατί κι ο εαυτός μας δεν μας ανήκει…
7)Έχεις συνεργαστεί με πολλούς και αξιόλογους
καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν μελοποιήσει πολλούς
δικούς σου στίχους…Αναφέρω ενδεικτικά τους
Γιώργο Βογιατζή, Παντελή Κρασαδάκη, Αντώνη
Μαρτσάκη, Ηλία Χορευτάκη, Γεωργία Νταγάκη,
Γεράσιμο Μαρινάκη, Γιώργο Κουτσουδάκη,κ.α…
θέλω να μου πεις ποιος άλλος καλλιτέχνης
θα ήθελες να σε τραγουδήσει στο μέλλον;
-Ναι έχω ασχοληθεί και μ’ αυτό το θέμα…
Το θέμα της στιχουργικής..η οποία από μια άποψη
είναι πιο δύσκολη απ’ την ποίηση γιατί γράφεις
κατά παραγγελία…δεν είσαι ελεύθερος…πιέζεσαι
να τελειώσεις το τραγούδι, σε περιορίζει το ίδιο το
τραγούδι σ ‘ ένα συγκεκριμένο μέτρο βάση της
μελωδίας του, και γενικά για να βγει κάτι καλό
θέλει πολύ κόπο…Όμως είναι και ωραίο ν’ ακούς
τραγούδια δικά σου, ν’ ακούς τους στίχους σου
τραγουδισμένους και να βλέπεις ότι αγγίζουν
τον κόσμο… Όσο για το ποιος θα ήθελα να με
τραγουδήσει…αν δεν είχε πεθάνει θα σου έλεγα
ο Καζαντζίδης. ή ο Νίκος ο Ξυλούρης…Ψηλά βάζω
τον πήχη ε;; Δύσκολο πράγμα να πιάσεις την κορυφή.
Κι ακόμα πιο δύσκολο να παραμείνεις…
8)Σε αποκαλούν μαντιναδολόγο, στιχουργό,
σύγχρονο ποιητή της Κρήτης μας…
Ποιον από όλους αυτούς τους τίτλους αποδέχεσαι και γιατί;
-Ο μαντιναδολόγος ο σωστός, δηλαδή αυτός που
γράφει καλά και σωστά, είναι ποιητής. Γιατί η
μαντινάδα είναι ένα είδος ποίησης. Δεν μου αρέσει
και πολύ η λέξη μαντιναδολόγος…Άλλωστε
μαντιναδολόγος όπως το λέει και η λέξη μπορεί να
θεωρηθεί και κάποιος που απλά λέει μαντινάδες
σε μια παρέα ας πούμε, χωρίς απαραίτητα να είναι δικές του.
Εγώ εφ’ όσον δημιουργώ μαντινάδα
μπορείς να με πεις ποιητή…κι επειδή όπως είπαμε
και παραπάνω έχω ασχοληθεί και με την
στιχουργική, λέγομαι και στιχουργός.
9)Πες μου ποιους λογοτέχνες θαυμάζεις; Ποιους
μελετάς , και τι έχεις αποκομίσει από αυτούς;
-Από ποιητές, μου αρέσει πολύ ο Καβάφης και από
πεζογράφους ο Καζαντζάκης..Αλλά φυσικά διαβάζω
και άλλους!…Αυτό που έχω αποκομίσει κι αυτό που
προσφέρει νομίζω, γενικά η καλή λογοτεχνία είναι
η ελευθερία του πνεύματος .
10) «Γέροι γυναίκες και παιδιά...όλοι γινήκαν ένα
και σε κρατήξαν όρθια...Κρήτη λεβεντογέννα…»
Είναι ένας στίχος σου από την ρίμα που έχεις γράψει
για την Μάχη της Κρήτης….
Την αγαπάς την Κρήτη μας Σπύρο…
Την τιμάς με τον γραπτό σου λόγο…
Τελικά είναι ευθύνη να σαι Κρητικός;
-Είναι μεγάλη ευθύνη γιατί η Κρήτη είναι ένας
Ιδιαίτερος τόπος και φέρει μια μεγάλη ιστορία
γραμμένη με λεβεντιά τιμή και αξιοπρέπεια…
Γι’ αυτό πρέπει σε κάθε βήμα μας να προσπαθούμε
να είμαστε άξιοι της κληρονομιάς που κουβαλάμε.
11) Πιστεύεις ότι το διαδίκτυο έκανε καλό η κακό στη
παράδοση του τόπου μας…Και στο ρωτάω αυτό γιατί
βλέπουμε πλέον μια πληθώρα νέων ανθρώπων που
προσπαθούν να γράψουν (Κάποιοι με σεβασμό στην
παράδοση ,κάποιοι άλλοι χωρίς….)και να αφήσουν
το στίγμα τους..
-Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν κάνει καλό ή κακό
γενικά στην παράδοση και στη μαντινάδα. Αυτό θα
το δείξει ο χρόνος κάποια στιγμή πολύ αργότερα…
Κάνει σίγουρα κακό όμως στον ίδιο που γράφει .
Ειδικά στον νέο που ξεκινάει τώρα να γράφει και το
πρώτο του «τετράδιο» είναι η οθόνη του
υπολογιστή, με τα πλήκτρα να είναι τα πρώτα του
«μολύβια» …
Αυτός ο άνθρωπος ακόμα κι αν έχει την ικανότητα
και το χάρισμα δεν θα γίνει ποτέ ένας καλός
ποιητής…δεν θα γίνει ποτέ άξιος εκφραστής της
μαντινάδας. Γιατί η μαντινάδα θέλει χαρτί και
μολύβι..ταπεινότητα και σεμνότητα. Και ο ποιητής
δεν έχει ανάγκη από οπαδούς. Τα εκατό και
διακόσια like που θα εισπράξει κάτω απ’ τη
μαντινάδα του στο facebook θα είναι μια
προσωρινή και φτηνή ανταμοιβή, η οποία
ταυτόχρονα θα είναι και η παγίδα που θα τον
ρίξει σ ένα δρόμο αλαζονείας, εγωισμού, και
έλλειψης του «γνώθι σ’ αυτόν»…Όσο κι αν είναι
σεμνός σαν χαρακτήρας θα παρασυρθεί γιατί είναι
γλυκιά η γεύση της ξαφνικής υποτιθέμενης δόξας.
Ειδικά όταν είσαι καινούριος…Είναι λάθος να ξεκινάς
κατ’ ευθείαν απ’ τη δημοσιότητα.
Αυτή αν έρθει πρέπει να ‘ρθει στο τέλος…
Ξεκινάς ανάποδα. Γι αυτό θα πας και ανάποδα…
12)Τι είναι για σένα Παράδοση;
-Παράδοση είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο με
πολλές πτυχές που δεν μπορεί ν’ αναλυθεί εδώ.
Θέλει πολύ χρόνο συζήτησης. Θα σου πω μόνο μια
μαντινάδα μου:
«Ε Κρητική παράδοση... Θύμα χαμένης νίκης..
Λίγοι σ’ αγγίξαν μα πολλοί..Θαρρούν πως τους ανήκεις"
13)Ποια η γνώμη σου για την Κρητική μουσική
εν έτη 2014;
-Δεν βγαίνουν καινούριοι σκοποί. Εκτός ελαχίστων
εξαιρέσεων. Δεν υπάρχει στη μουσική η δημιουργία.
Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες…πραγματικά
καλοί λυράρηδες και λαουτιέρηδες αλλά δεν
υπάρχουν δημιουργοί στη συχνότητα που υπήρχαν
κάποτε…Δεν ξέρω τι φταίει γι’ αυτό…
14) Βοηθάει στην έμπνευση ενός στιχουργού η
ισορροπία στην προσωπική ζωή του;
-Σ’ εμένα ναι. Πάρα πολύ…δεν μπορώ να εμπνευστώ
και να δημιουργήσω όταν έχω συσσωρευμένα
προβλήματα κι έχω χάσει την ηρεμία μου.
15) Θέλω να μου πεις ποιο από όλα όσα έχεις γράψει
είναι το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο το
έγραψες...
-Όλα είναι αγαπημένα μου..δεν μπορώ να ξεχωρίσω.
Θα σταθώ όμως λίγο στο «Δεν έχει ο χάρος συγγενείς
και φίλους ν’ αποθάνουν»..που το έχω γράψει στο cd
του Γιώργου Βογιατζή «Εγίνηκα ταξιδευτής» ..Είναι
ένα ιδιαίτερο κομμάτι, ενδεδυμένο με τη μουσική
του Γιώργου, το οποίο με αγγίζει πολύ γιατί με
συνδέει με δικούς μου ανθρώπους που έφυγαν και
κυρίως με τον πατέρα μου…
16)Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος ή η
αγαπημένη σου μαντινάδα από άλλον στιχουργό-
μαντιναδολόγο;
-Μου αρέσει πολύ το τραγούδι «Ο πικραμένος
αναχωρητής» που τραγουδάει ο Βασίλης Σκουλάς
και οι στίχοι είναι του Νικηφόρου Βρεττάκου...Από
μαντινάδες , μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή του Γιώργη
του Καράτζη «Στο μετερίζι τσ’ αθρωπιάς. Και στση
τιμής το χρέος. Έκεια θα στέκω να παντώ. Κι ας είμαι
ο τελευταίος»
17) Κάνοντας απολογισμό μέχρι σήμερα...τι από όλα
όσα έχεις καταφέρει να κάνεις σε κάνει να αισθάνεσαι
υπερήφανος;
-Δεν έχω καταφέρει τίποτα απολύτως! Και αν τέλος
πάντων έχω καταφέρει κάτι, αυτό θα μπορούσαν να
το πουν για μένα άλλοι άνθρωποι γύρω μου..όχι εγώ.
18)Θα στήριζες κάποιο νέο στιχουργό στο ξεκίνημα
του; Και αν ναι ,κάτω από ποιες προϋποθέσεις;
-Φυσικά! Θα μπορούσα να στηρίξω έναν νέο μόνο
όμως με συμβουλές, λόγω μιας παραπάνω πείρας ας
πούμε..Δεν έχω άλλη δύναμη! Τις προϋποθέσεις δεν
μπορώ να τις καθορίσω εγώ…τις καθορίζει η πορεία
του καθενός και ο χαρακτήρας του.
19) Έχεις κρατήσει φιλίες από τις εκάστοτε
συνεργασίες σου; Έχεις κάποια άτομα με το οποία
συνεχίζεις να συνεργάζεσαι και θα το έκανες και με
μεγάλη σου χαρά στο μέλλον; Δεκτά και τα ονόματα ...
-Με όλους όσους έχω συνεργαστεί είναι και φίλοι…
Δεν κάνω ψυχρές συνεργασίες και μόνο τυπικές.
Μ’ ενδιαφέρει κι ο άνθρωπος. Και φυσικά με όλους
μπορώ να ξανασυνεργαστώ…
20)Έχεις ορκισμένους φίλους ή ορκισμένους εχθρούς;
-Φίλους έχω καλούς ναι! Που μ’αγαπούν και τους
αγαπώ. Εχθρούς..εγώ δεν έχω κανέναν. Αν κάποιοι μ’
έχουν εμένα εχθρό, αυτό δεν το ξέρω. Όποιος μισεί
υποφέρει…όχι όποιος τον μισούν…
-21) Πες μου τρεις αξίες που σου δίδαξαν οι γονείς σου
και τις ακολουθείς πιστά; Και μία που ενώ την
διδάχτηκες δεν κατάφερες να την ακολουθήσεις…
-Υποστήριξη στον πιο αδύναμο, δικαιοσύνη και
τιμιότητα. Κάποια που δεν μπόρεσα να την
ακολουθήσω δεν ξέρω..γιατί αφού δεν την
ακολούθησα..την ξέχασα!
22) Δεν περιορίζεσαι μονό στην μαντινάδα και στο
στίχο... Γράφεις πεζό λόγο...γράφεις ποίηση..Ποιο
από όλα αυτά τα είδη σε αντιπροσωπεύει
περισσότερο;
-Ανάλογα την χρονική περίοδο και την εποχή που
διανύω. Αυτόν τον καιρό ας πούμε χρησιμοποιώ πιο
πολύ τον πεζό λόγο γιατί είναι πράγματα κυρίως
κοινωνικού περιεχομένου που αφορούν την
κατάσταση της Ελλάδας τα οποία δεν μπορείς να τα
δώσεις διαφορετικά! Γενικά όμως απ’ όλα προτιμώ την
ποίηση…Δηλαδή να γράφω ελεύθερα, είτε έμμετρο
ποίημα είτε μαντινάδα, και μόνο όποτε το νιώσω εγώ.
Η στιχουργική στα τραγούδια όπως εξήγησα και πριν,
με κουράζει και μου περιορίζει την έμπνευση. Ο πεζός
λόγος εντάξει, συνήθως μου βγαίνει κι αυτός ελεύθερα
όπως η ποίηση.
23) Περιέγραψε μου τον εαυτό σου με τρείς λέξεις!
-Ευθύς, Αντιδραστικός, και Ασυμβίβαστος.
24) Σε αλλάζει η επιτυχία; Σε σκληραίνει; Aυτή τη
στιγμή που μιλάμε πως νιώθεις;
-Δεν σε αλλάζει βαθιά σαν άνθρωπο πιστεύω..Σε
αλλάζει όμως επιφανειακά. Διάφορα σου κάνει…
Ίσως σου αλλάζει τον τρόπο ζωής και τον τρόπο
συμπεριφοράς. Δημιουργεί πιο πολλά προβλήματα
πάντως από χαρές. Αυτή τη στιγμή νιώθω
κουρασμένος. Αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πω ότι θα
προτιμούσα να μην ήμουν γνωστός (όσο γνωστός
είμαι τέλος πάντων) Να γράφω μόνο για μένα όπως
παλιά και να το ξέρουν μόνο κάποιοι στενοί μου φίλοι.
Είμαι άνθρωπος μοναχικός κατά βάθος..δεν θέλω
πολύ κόσμο, δεν θέλω δημοσιότητα και διασημότητα.
Αυτά με κουράζουν..Κι αυτή εδώ τη συνέντευξη ξέρεις
εσύ πόσο καιρό μου την έχεις προτείνει και πόσο την
καθυστέρησα...άθελά μου βέβαια, και λόγω έλλειψης
χρόνου, αλλά είναι και το ότι δεν ψοφάω για
προβολή.. χαίρομαι πάντως και τελικά είναι
ευχαρίστηση μου γιατί σ’ εκτιμώ!
25)Πως βλέπεις τον ευατό σου 30 χρόνια μετά; Τι είναι
αυτό που θα ήθελες να αφήσεις σαν κληρονομιά στο
τόπο μας;
-30 χρόνια μετά;;; Δεν ξέρω αν θα ζω αύριο….
Τίποτα!..Δεν κοιτάω μπροστά, δεν έχω φιλοδοξίες και
δεν κάνω όνειρα…Αν είναι και θέλει ο Θεός να
συνεχίσω αυτό που κάνω, ας αποφασίσει ο τόπος μας
τι θέλει να πάρει από μένα.
26) Ποιο είναι κατά την άποψη σου το χειρότερο που
μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο;
-Να χάσει την ελπίδα!
27) Τι χρειάζονται οι σημερινοί άνθρωποι για να είναι
ευτυχισμένοι;
-Λίγα πράγματα..ηρεμία, καλή καρδιά,
και καθαρό μυαλό.
28)Ζηλεύεις;
-Όχι. Η ζήλεια είναι κόρη του εγωισμού. και ο εγωισμός
είναι αντίπαλος μου.
Δεν έχω παρτίδες με την κόρη του.
29) Τι δεν θα 'κανες ποτέ επειδή δεν θα 'θελες να στο
κάνουν;
-Τίποτα. Δυστυχώς ή ευτυχώς για ότι κάνω δεν βάζω
πρώτα στον εαυτό μου το ερώτημα αν θα’ θελα να
μου το κάνουν. Μάλλον δυστυχώς…
30) Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις;
-Ως τώρα όχι…δεν έχει τύχει. Αλλά στο μέλλον δεν
ξέρω..λογικά θα υπάρχει. Ο άνθρωπος δεν είναι
παντοδύναμος…
31)Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου Σπύρο, ξέρω πως
σε κούρασα μα ήθελα να μάθω κι εγώ και ο κόσμος
που σε «ακολουθεί» ,όσα περισσότερα πράγματα γίνεται για σένα και το έργο σου…
.Κλείνοντας θα ήθελα να κάνεις δυό ευχές..
Μία για σένα και μία για την ανθρωπότητα…
-Για την ανθρωπότητα μόνο..αφού κι εγώ σ’ αυτήν
ανήκω! Εύχομαι αγάπη μεταξύ των ανθρώπων,
ειρήνη, και όλοι οι φτωχοί και οι δυστυχισμένοι
απανταχού γης να έχουν μια καλύτερη ζωή και να
μην παραμείνουν για πάντα θύματα των μεγάλων
αφεντικών του κόσμου.
32) Και μία χάρη…Θα μου γράψεις κάτι για το site που
θα φιλοξενηθεί η συνέντευξη
«Η Ψυχή στη θέση της Καρδιάς;»;;
-Ψυχή στη θέση της καρδιάς. Παράδοση και Κρήτη
Εδώ χτυπάει ο παλμός. Του γέρο-Ψηλορείτη.
Σ’ ευχαριστώ πολύ!
Συνέντευξη : Ερικα Τζαγκαράκη
Facebook profile: www.facebook.com/spiros.panigirakis?fref=photo
Blog : spirospanigirakis.blogspot.gr/
