Στα χαμένα.... της Ειρήνης Χρυσοβαλάντη Δρεττάκη

Μεγάλες οι μπόρες...ατέλειωτες ώρες

Κορμιά παγωμένα...του νού πεταμένα 

Πολλές αναμνήσεις...καιρού συγκινήσεις 

Απόσταση πάλι...κι έν' άδειο μπουκάλι 

Χαρά ξεμακραίνει...η αγάπη πεθαίνει 

Ζωή κι αλητεία...της σκέψης μαγεία 

Κι εγώ στο τιμόνι...μαζί μα και μόνη 

Δεν ξέρω αν είσαι...ή απλά προσποιείσαι 

Αυτός που νομίζω...που θέλω να ελπίζω 

Αλλάζεις προσόψεις...καιρού εντυπώσεις 

Μπερδέυω τα λόγια...συχνά μοιρολόγια 

Γυρίζω και πάλι...στο χτές το κεφάλι

Χαράζω μια ρότα...αλλού σαν και πρώτα 

Στο χάρτη χαμένος...ή απλά ξεχασμένος

Που είν' η πυξίδα....του νού μου σελίδα 

Κι εγώ στο τιμόνι...μαζί....αλλά μόνη 

Να φτιάχνω σενάρια...απλά και καθάρια...