Για τον πατέρα μου - Λευτέρης Ριτζάκης

Για έναν ήρωα ζωής,απόψε θα μιλήσω
που είναι και πατέρας μου,και θα τον εξυμνήσω...
 

Από μικιός ξεκίνησε,κι έφυγε απ΄το χωριό του
και ήρθενε στο Ρέθυμνο,να ζήσει τ' όνειρο του

Έμαθε την τζαγκαρική,από μικιό κοπέλι
κι αμοναχός του ήθελε να βγάνει το καρβέλι
Στσι οικοδομές εδούλευε,λάσπη ν ανεμαλάζει
στον καφενέ δεν πήγαινε,για να διασκεδάζει...

Ολημερίς εφρόντιζε την οικογένεια του
για να μην λείψει τίποτα,στα τρία τα παιδιά του
Να ξέρεις ότι πρότυπο,σε έχω στην ζωή μου
κι εγώ,κι οι άλλοι δυό,πατέρα,αδελφοί μου...
 

Μου έμαθες στα δύσκολα να μην το βάζω κάτω
και να κρατιέμαι στην ζωή,δίχως να πιάσω πάτο
Το ψέμμα και το άδικο,ποτέ δεν συμπαθούσες
περήφανα τα ζάλα σου,όπου κι αν επατούσες
 

Με τα εννιά αδέλφια σου,ήσουνα αγαπημένος
ποτέ δεν τως εφέρθηκες, σαν να 'σουν ένας ξένος
Κι ας ένιωσες το άδικο ,επάνω στο κορμί σου
πάντα ήσουνα πέρηφανος για την καταγωγή σου

Χαίρομαι που μας δίδαξες,ήθος τιμή κι ανδρεία
σημαντικά μες στην ζωή και με περίσσα αξία

Κι αν κάποια δύσκολη στιγμή με βρήκε στην ζωή μου

μου φώναζες και μου' λέγες, "επά ' μαι εγώ παιδί μου "

Σαν αετός πεήφανος, είχενες τα φτερά σου
ξένα ποτέ δεν έβαλες στην πλάτη την δικιά σου

Σου εύχομαι ολόψυχα να έχεις την υγεία σου
γιατί 'σαι απαραίτητος, σ΄εγγόνια και παιδιά σου

Αντάρτης  26/5/2017

Πρώτη δημοσίευση στο facebook στο προφίλ του Λευτέρη Ριτζάκη στις 26/5/2017