Κώστας Λάμπος:Mου λείπει η Ελλάδα έτσι όπως την γνώρισα και μεγάλωσα….Συζητώντας με την Έρικα Τζαγκαράκη

1)      Kώστα, καταρχήν σ’ ευχαριστώ  που δέχτηκες να μου παραχωρήσεις αυτή τη διαδικτυακή συνέντευξη. Πες μου  λίγα πράγματα για σένα...Που γεννήθηκες, από είναι η καταγωγή σου,που μένεις, ποιά είναι η οικογενειακή σου κατάσταση....

Έρικα, εγώ σε ευχαριστώ που μου δίνεις αυτό το βήμα για να πω λίγα πράγματα για μένα. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Διπλά λοιπόν σε ευχαριστώ! Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά και μένω σε μια συνοικία του, στην Νίκαια. Η καταγωγή μου από τον πατέρα μου είναι από την Σπάρτη και της μητέρας μου από την Αθήνα. Είμαι διαζευγμένος και έχω ένα γιό 22 χρονών.

2)      Να αρχίσουμε  με τα τυπικά; Θέλω να μου πεις ,τι ήταν αυτό το «κάτι» που σου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείς με τον στίχο…

Ήμουν θυμάμαι στα 17 μου και διάβαζα για να δώσω εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, όταν έπεσε στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο του μεγάλου μας στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου. Εκεί πίσω στο 1977…..αυτό ήταν! Παράτησα και διάβασμα και όλα και άρχισα να ξενυχτώ, όχι για να διαβάζω αλλά για να ρίχνω τις όποιες σκέψεις μου στο χαρτί και να βρίσκω μέσα από αυτό την λύτρωση. Ήταν σκέψεις άγουρες, άπειρες , όπως ήμουν και εγώ στα 17 μου χρόνια. Μα ήταν δικές μου και καμάρωνα γι΄αυτό. Βέβαια αυτό μου στοίχισε με μια αποτυχία στις εξετάσεις, αλλά οκ…… πλήρωσα το τίμημα. Συνέχισα για κάποια χρόνια, μα ήρθε το στρατιωτικό και τα παράτησα για πολλά χρόνια…..
 

3)      Θυμάσαι  να μου πεις την πρώτη σου στιχουργική απόπειρα;

Έχω κρατήσει εκείνα τα δυό τετράδια της νιότης μου, μα δεν θυμάμαι πράμα αυτή την στιγμή….
 

4)      Μαντιναδολόγος ,μαντιναδογράφος η στιχουργός; Πως θα αποκαλούσες τον ευατό σου αν έπρεπε να δώσεις έναν τίτλο σ’ αυτό που κάνεις;

Κοίτα, προσεγγίζοντας το 2009 την Κρητική Μαντινάδα , διάβασα πολύ. Πάρα πολύ……!! Η σχέση μου με μια κοπελιά από το Ηράκλειο τότε με βοήθησε πολύ στην ντοπιολαλιά, άρχισα να βάζω λέξεις της Κρητικής διαλέκτου στον στίχο μου και να παρουσιάζω την σκέψη μου, όσο πιο κοντά μπορούσα σε αυτό που λέμε Μαντινάδα. Παρ΄όλα αυτά, δεν θα πω ότι είμαι μαντιναδολόγος. Στιχουργός καλύτερα, όχι πως αυτό είναι υποτιμητικό, για να μην παρεξηγηθώ…
 

5)      Πες μου ποιους στιχουργούς και μαντιναδολόγους θαυμάζεις;Ποιους μελετάς ,και τι έχεις αποκομίσει από αυτούς;

Εάν μου επιτρέπεις δεν θα ήθελα να αναφερθώ συγκεκριμένα με ονόματα, είναι πολλοί και πολλές και χάρη στο διαδίκτυο και τα social media σήμερα, διαβάζω και παρακολουθώ πολλούς. Και ξέρεις κάτι; Ο καθένας έχει να μας προσφέρει κάτι, ανάλογα με το είδος που καταπιάνεται και τον εκφράζει. Θαυμάζω τις όμορφες Μαντινάδες , ανεξάρτητα ποιός τις γράφει. Εάν δηλαδή είναι γνωστός και επώνυμος ή όχι. Δεν κοιτάζω το όνομα, αλλά το τι έχει να μου πει η συγκεκριμένη μαντινάδα. Έχει τύχει να διαβάσω πολλές φορές μια μαντινάδα και να κάτσω μετά για ώρες να την σκέφτομαι, την κάνω εικόνα, της δίνω ζωή, την πιάνω από το χέρι και ταξιδεύουμε μαζί…… και μέσα από αυτό το ταξίδι επιστρέφω γαλήνιος και ολοκληρωμένος.
 

6)      Θέλω να μου πεις ποιο από όλα όσα έχεις γράψει είναι το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο το έγραψες...

Θίγεις μια ευαίσθητη πτυχή της ζωής μου. Επειδή όταν χώρισα, ο γιός μου ήταν πολύ μικρός, η ζωή μου όλη για πολλά χρόνια περιστράφηκε γύρω από αυτόν τον άξονα. Αυτό που έγραψα λοιπόν κάποια στιγμή, δεν θα μπορούσε να αφορά τίποτα άλλο , παρά το παιδί μου :

Όπου κι αν είσαι φώναξε  ,  Πατέρα σ΄έχω ανάγκη…

στεριά να κάμω θάλασσες  ,  και σόπατο φαράγγι !!

7)      Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος ή η αγαπημένη σου μαντινάδα από άλλον στιχουργό-μαντιναδολόγο;

Μια μαντινάδα που με έχει σημαδέψει είναι του Μανώλη Βάρδα :

Δε πρέπουνέ του δάκρυα , ανθρώπου που αξίζει…

γιατί και χώμα να γενεί , τη γη θα την στολίζει !!

8)     Κάνοντας απολογισμό μέχρι σήμερα...τι από όλα όσα έχεις καταφέρει να κάνεις σε κάνει να αισθάνεσαι υπερήφανος;

Ξέρεις κάτι;  Δεν έχω καταφέρει και πολλά πράγματα στην ζωή μου. Δεν είμαι από αυτούς που λένε, επαγγελματικά επιτυχημένος, έχω κάνει πολλά λάθη στη νιότη μου, στον επαγγελματικό τομέα, που τα πληρώνω ακόμα και σήμερα.

Αυτό όμως που με κάνει να νιώθω όμορφα, είναι ότι ακόμα και μακριά του, κατάφερα να δώσω  στο παιδί μου κάποιες αρχές και να είμαι υπερήφανος γι΄αυτό…

9)      Δεν  είσαι Κρητικός,αγαπάς όμως την Κρήτη ,τις παραδόσεις  της και τους ανθρώπους  της…Αυτά είναι τα θετικά…Εγώ  θα ήθελα να μου πεις τα αρνητικά  που βλέπεις στο νησί μας..Σαν επισκέπτης.

Αγαπώ την Κρήτη και τις παραδόσεις της, πονώ στις λύπες της και χαίρομαι στις χαρές της. Έχω φίλους πολλούς Κρητικούς  και όποτε μπορώ επισκέπτομαι το νησί…..!! Αυτό που με τρομάζει όμως και με ενοχλεί είναι δύο πράγματα : α) Τα πολλά τροχαία δυστυχήματα με τόσους νεκρούς, θυσία στον βωμό της ασφάλτου και β) Οι κούπες και τα πιώματα στα γλέντια , που γίνονται αφορμή κατά κανόνα για να συμβαίνουν διάφορα……

10)  Πες μου τρεις αξίες που σου δίδαξαν οι γονείς σου και τις ακολουθείς πιστά;Και μία που ενώ την διδάχτηκες δεν κατάφερες να την ακολουθήσεις…

Να αγαπώ την πατρίδα μου και τον Θεό και να σέβομαι τον θεσμό της Οικογένειας.

Δυστυχώς αυτό που δεν τήρησα, ήταν να είμαι εγκρατής στα έξοδα και να κάνω μια σχετική οικονομία. Έβγαζα δέκα, χάλαγα και τα δέκα για παράδειγμα….. κακό αυτό αλλά έτσι ήμουν. Εδά έβαλα μυαλό αλλά τι να το κάνεις….!!

11) Πως βλέπεις τον ευατό σου 20 χρόνια μετά;

Εάν σκεφτείς ότι σε λίγες μέρες γίνομαι 56 ετών, δεν ξέρω αν θα είμαι στην ζωή σε 20 χρόνια. Θεού θέλοντος, σκέφτομαι τον εαυτό μου, σε ένα χωριό στην Κρήτη, σε ένα καφενείο με ξυλόσομπα, να τρώμε κάστανα τον χειμώνα και να λέμε κοντυλιές…!!

12)  Ποιο είναι κατά την άποψη σου το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο,και τι χρειάζονται οι σημερινοί άνθρωποι για να είναι ευτυχισμένοι;

Έρικα, εάν εξαιρέσουμε τα προβλήματα Υγείας, δεύτερο χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε άνθρωπο, είναι να τον ξεχάσουν όλοι στην δύσκολή του ώρα…..!! Να έχει ανάγκη και να μη του σιμώνει κιανείς….

Έχω γράψει πάνω σε αυτό δύο μαντινάδες:

Κάμε πως τάχα σου πονείς  ,  και στην ανάγκη βγαίνεις…

να δεις πως φίλοι χάνονται  ,  κι αμοναχός πως μένεις !!

Και η άλλη:

Αθρώποι ξένοι κλάψανε , και ρώτηξαν ήντα ΄χω…

κι ένας δικός δε γνοιάστηκε  , αν ζω και αν υπάρχω !!

Δεν θέλει και πολλά ένας άνθρωπος λογικός και ολιγαρκής για να είναι ευτυχισμένος πιστεύω…..την υγειά του, μια δουλίτσα για τον επιούσιο και τον σύντροφό του!!

13)  Ζηλεύεις;Θυμώνεις εύκολα;Ξεχνάς;Συγχωράς;Τι αγαπάς στους ανθρώπους;

Ζηλεύω με την υγιή έννοια της λέξης, την σύντροφό μου για παράδειγμα άμα φορέσει κανά μίνι , ναι θα ζηλέψω, αλλά ποτέ την επιτυχία του άλλου, αντίθετα στα πλαίσια της άμιλλας ,με κάνει να προσπαθώ κι εγώ να γίνω καλύτερος σε ό,τι κάνω.

Τσαντίζομαι εύκολα και νευριάζω, αλλά μου περνάει ευτυχώς ντελόγο. Βλέπεις είμαι παρορμητικός σαν άνθρωπος και καμιά φορά ξεφεύγω ! Μετανιώνω όμως και δεν έχω θέμα να ζητήσω  συγνώμη αν σφάλλω. Και ΝΑΙ συγχωρώ, δεν κρατάω κακίες , μόνο η πίκρα μένει μέσα μου να μου θυμίζει κάποια πράγματα…

Θα σου απάντησω στο τι αγαπώ στους ανθρώπους με μια μαντινάδα του Απόστολου Καραπιδάκη, που έχει γίνει και τραγούδι από τον Νεκτάριο Κλωστράκη:

Μ΄αρέσουνε οι άνθρωποι , που στο γκρεμό ΄ντε φτάξουν…

δεν λένε ότι θα χαθούν , μα ότι θα πετάξουν !!

14) Tι δεν θα 'κανες ποτέ επειδή δεν θα 'θελες να στο κάνουν;

Δεν θα εκμεταλλευόμουν ΠΟΤΕ την αγάπη μιας γυναίκας.

15)  Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις;

Δεν μπορώ να διαχειριστώ ότι μεγαλώνω. Σήμερα στα 56 μου, αρνούμαι να το δεχτώ και παραμένω κάπου γύρω στα 28 μου…… αν και τα κουράγια μου πέφτουν, χρόνο με τον χρόνο. Ε αυτό δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, παρά μόνο με την σκέψη ότι πολλοί (δυστυχώς) δεν είχαν το προνόμιο να μεγαλώσουν……!!

16)    Πες μου ένα σου όνειρο που είχες  την τύχη να  το δεις να πραγματοποιείται…

Όνειρα ήκαμα πολλά , να βγω σ΄αγάπης στράτα…

κι είπε ο Θιός στη χέρα Μου , κρατήσου και πορπάτα  !! Αυτό….!!!!!!

17)    Πες μου κι ένα απωθημένο σου….

Ένα απωθημένο μου; Δεν θα το έλεγα απωθημένο, μα καλλιά παράπονο : Θα ήθελα να δω κάποιες σκέψεις μου να μελοποιούνται, να γίνονται τραγούδια και να μπαίνουν στα σπίτια του Κόσμου, ντυμένες με μια όμορφη μουσική…

18)    Ποιο είναι το σύνθημα σου για την ζωή;

Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα….!!

19)    Τι είναι αυτό που έμαθες πρόσφατα για τον εαυτό σου;

Δεν ξέρω ακριβώς, αλλά θαρρώ ότι μαθαίνω κάθε μέρα και καινούρια πράγματα….!! Από μια μεριά, καλό είναι αυτό….

20)    Όταν κοιτάζεις στο παρελθόν, τι σου λείπει περισσότερο;

Δύσκολη ερώτηση, μα θα σου απαντήσω: Μου λείπει η ξεγνοιασιά των παιδικών μου χρόνων, η ανέμελη θεώρηση των πραγμάτων και της ζωής. Μου λείπει ο Μικρός Ήρωας, ο Μπλεκ, ο Μικρός Σερίφης, ο Σεραφίνο, ο Τιραμόλα, οι χάρτινοι ήρωες με τους οποίους μεγάλωσα εγώ και η γενιά μου, μου λείπουν τα πάρτυ της γειτονιάς, η γεύση του βερμούτ , μου λείπουν τα χρόνια της αθωότητας, μου λείπει η Ελλάδα έτσι όπως την γνώρισα και μεγάλωσα….

21)     Τι είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν για εσένα;

Δεν υπάρχουν και πολλά για να μάθουν, δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι σαν ανοιχτό βιβλίο. Τα λέω ανοιχτά και πολλές φορές έχω παρεξηγηθεί μα δεν πειράζει. Αποδέχομαι το κόστος….

22)    Πες κάτι που είναι δυσκολότερο για εσένα από ότι για τους περισσότερους ανθρώπους.

Να συνυπάρξω με ανθρώπους που δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας. Κάποιοι κάνουν υποχωρήσεις, συμβιβάζονται και συνυπάρχουν. Εγώ ποτέ….. αργά ή γρήγορα φεύγω.

23)    Aν ερχόταν ένα τζίνι...τρεις ευχές να σου προτείνει...ποιες θα ήταν αυτές;

Υγεία και αγάπη για τα αγαπημένα μου πρόσωπα

Να βαδίσω στα γεράματα με αξιοπρέπεια έως το τέλος…

Και τρίτον, να έχω γύρω μου ανθρώπους που να με αγαπούν πραγματικά.

24)     Τι είναι αυτό που ποτέ κανείς δεν θα μπορούσε να σου κλέψει;

Την παιδικότητα που έχω μέσα στην ψυχή μου. Αρνούμαι να την παραδώσω, στο όνομα κανενός συμβιβασμού και καθωσπρεπισμού
 

25)     Τι υπόσχεσαι στον εαυτό σου που ακόμη δεν το έχεις πραγματοποιήσει;

Δεν το έχω σκεφτεί ειλικρινά. Λένε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει. Το αφήνω λοιπόν και όπως πάει…..

26)    Η  έκδοση ενός  βιβλίου είναι στα μελλοντικά σου σχέδια;

Κοίτα, το υλικό υπάρχει , η θέληση υπάρχει , εάν βρεθούν οι άνθρωποι που θα υποστηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα με μεγάλη μου χαρά. Ένα βιβλίο είναι κάτι μαγικό, συγκεντρωμένες όλες εκεί οι σκέψεις μου, θα ήταν ευχής έργον και κάτι που θα άφηνα πίσω μου….

27)    Περιέγραψε μου την τωρινή σου κατάσταση  μέσα απο μία μαντινάδα.....

Κάνω στον Άγιο τάξιμο  ,  εκειά στο Σεληνάρι…

απ΄την αγκάλη μου κιανείς  ,  ποτέ να μην σε πάρει !!

28)    Kαι μιά μαντινάδα για το site μας ¨"Η Ψυχή στη θέση της καρδιάς";

Θα σου πω μια αγαπημένη μου, που την έχω σαν κοπέλι μου :

Αθρώποι που μου λέγανε  ,  πως μ΄ αγαπούνε τόσο…

ήρθ΄ ο καιρός και μού΄δειξε  ,  το πως, το ποιοι και πόσο !!

29)    Κλείνοντας θέλω να μας «μιλήσεις» με τις σκέψεις σου…

Έρικα σε ευχαριστώ πραγματικά για την ευκαιρία αυτή, που μου δίνεις να ακουστώ στους φίλους που θα μας διαβάσουν:

Θα πω λοιπόν :

Συνήθισαν τα μάθια μου  ,   την ογρασά τους Θέ μου…
και μια φορά στερέψανε  ,  και κακοφαίνεταί μου !!

 Μου λείπεις και τ΄ αλάργο σου  ,  απάλευτο μου μοιάζει…

   και μες τ΄απομεσήμερο  ,  ντελόγο σκοτεινιάζει !

Όσα ο χρόνος δε μπορεί  , σαφί τα φέρνει η ώρα…

να΄μαι αγάπη σου οψές  ,  και ξένος να΄μαι τώρα !!

Μοιάζουνε χρόνοι τα λεπτά  ,  κι οι ώρες δεν περνούνε…

και το΄νιωσα στ΄αλάργο σου  ,  ντελόγο πως γερνούνε
 

Είπες μου τόσα σ΄αγαπώ  ,  και στο στερνό εχάθεις…

μα το δικό μου το κρατώ  ,  σαν φυλαχτό για να΄ρθεις !!

 Λόγια καινούριου έρωτα  ,  μη τα πιστεύεις τόσο…

για θα φανεί αν άξιζαν  ,  όντε παλιώσει πόσο !!

 Γιάντα στολίδια στο δεντρό  ,  των Χριστουγέννω να΄χω…

αφού στο σπίτι θα΄μαστε  ,  εγώ κι αυτό μονάχο !!

Άλλοι γιορτές θα κάμουνε  ,  μ΄αυτούς που αγαπούνε…

κι άλλοι το «καλώς όρισες»  ,  στη μοναξά θα πούνε !!

Από πηγή που σκύβουνε  ,  πολλοί νερό να πιούνε…

δεν ακουμπώ τα χείλη μου  ,  κι ας σκούνε και διψούνε !!

 Άλλος χωρίζει και γλεντά  ,  κι έρωτα νέο κάνει…

κι άλλος θυμίζ΄ ακάνιαστο  ,  πουλί που μάνα χάνει !!

  Είδα κερί που έλιωνε  ,  αργά σε μανουάλι…

κι είπα καρδιά μου ξάνοιγε  ,  μη την πατήσεις πάλι !!

Να σου ζηλέψω δε μπορώ  ,  το φως Ανατολή μου…

αφού εδά στο πλάϊ μου  ,  ξανοίγω την δική μου !!

Είσαι πηγή που θέλουνε  ,  πολλοί την ογρασά σου…

μα ΄γώ ΄μαι που τη ρέγομαι  ,  τις νύχτες στα φιλιά σου !!

Οι μέρες πού΄σαι μακριά  ,  και ζω χωρίς εσένα…

μοιάζουν δεντρό μες τσι γιορτές  ,  δίχως στολίδι ένα !!

Για μιας Γυναίκας τον καημό  , κι ενούς σεβντά τη χάρη…

γίνεται άντρας το μικιό  ,  κι ο γέρος παλληκάρι !!

 Να΄μουν ο χρόνος να ΄καμα  ,  δεντρά να μη γερνούνε…

ρόδα να μη μαραίνουνται  ,  κι αγάπες να κρατούνε !!

30) Κώστα, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις, αν σου δινότανε η ευκαιρία να στείλεις ένα μήνυμα σε μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων, τι θα έλεγες στο μήνυμα αυτό;

Έρικα, ΕΓΩ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που μου έδωσες για τρίτη φορά βήμα να ακουστεί η φωνή μου και να διαβάσει ο κόσμος τις σκέψεις μου! Σου εύχομαι τα καλύτερα, υγεία και Καλές Γιορτές από καρδιάς !

Θα ήθελα να πω τούτο κλείνοντας:

Να μην αφήσετε να βγει από την καρδιά σας, η αγάπη και η ελπίδα!

Να θυμάστε ότι όσο υπάρχει ζωή , υπάρχει και ελπίδα και ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία! Ό,τι συμβαίνει στην ζωή μας, είναι κατά παραχώρηση Θεού για κάποιο λόγο!!  Ευχαριστώ από καρδιάς και πάλι !!

Συνεντεύξη : Έρικα Τζαγκαράκη

Face book profile Κώστα Λάμπου:www.facebook.com/kost.lampos

You tube channel Κώστα Λάμπου:www.youtube.com/channel/UCP0D2usuu1711RIgXKyHJ8g