Μαντινάδες Γιώργου Γιατράκη

Κάποια στιγμή αλλάζουνε..... οι σκέψεις των ανθρώπω....
και θα με θες....μα θα 'χω βρει....αλλού αγάπης τόπο...

Είναι καιρός που σέχασα και πολεμώ στη μάχη
του να δεχτώ πως χώρια σου,ίσως ζωή υπάρχει..

Τσ'ελπίδας ένα αύριο καλύτερο ,δε δινει... 

Σα δε μονιάσει ο λαός και μιά γροθιά δε γίνει...

Να'χω την θάλασσα μπροστά και μια ζωή να ζήσω... 
Και'συ να είσαι ο λόγος μου τον κόσμο να γυρίσω...

Δε με φοβιζει τ'αύριο Μα πιο πολύ το χθές μου....
Που'ρχεται πάντα και χαλά τσι τωρινές στιγμές μου......

Να'θελα υπάρχει αθρωπος,πατέρα,να με νιώσει....
Απο νεκρό δε θα'ψαχνα δύναμη να μου δώσει.. ....
 

Με δάκρυα και θυμιατά σημερο σε γιορτάζω....
Δε θα σ'αφήσω αγλέντιστο κι ας μην το διασκεδάζω...

Εκαμα φέτος το σταυρό,με το κερί στη πόρτα....
Κι έλειπες και δεν ήτανε τίποτα,σαν και πρώτα....

Για ένα λόγο την Ζωή δε με νοιαζε να χασω...
Γιατι θα σ' εβριχνα ξανά Μπαμπά να σ' αγκαλιασω....
 

Λιβανισμένες τσοι ευχές σου πέμπω στον αέρα....
Και θυμιατώ και λεω σου χρόνια Πολλά πατέρα 

Δε με τρομάζει στου σταυρού τον πονο ανε βασταξω.. 
Μα ντρέπομαι κι αντις θεό εσένα μην φωναξω. 

Δίχως να ξέρεις τίποτα,τον έρωντας μας χτίζω..
Κι ας ειν'απλά ένα χαρτί, που βλέπω και σ'αγγίζω..

Και μόνο που η σκέψη σου σ'έννοιες μ'εχει ρίξει. ..
Είναι αρκετό κ η χερα μου ποτες ας μην σ αγγίξει. ..

Ποιός απ'τσοί δυό μας έχασε στσ'αγάπης το παιχνίδι 
θα σου το δείξει ο καιρός,μα'γω γατέχω ηδη

Ανε μου πείς οτι με θες θα περιμένω λιγο....
αν οχι τρένο που περνά,θα γίνω και θα φύγω..
 

Πες πως με θες και'γω θα βρω τον τρόπο να κρατήσω. .
Τον χρόνο και τα αισθήματα που σου'χω μην τα σβήσω. .

Σα το θεριό'ναι η σκέψη σου Κι αδικα το παλεύγω..
Που'ρχεσαι,και γυρνώ ξανά,Εκεί που λέω φεύγω. ..

Όσο η καρδιά μου σου χτυπά παρτην να δεις τι κρύβγω
Κι αφού θα μάθεις και δεν θες τότε μπορώ να φύγω. ...

ΛΥΣΕ ΤΟΝ ΚΩΤΣΟ ΑΠ'ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ...
ΚΙ ΑΝ ΠΕΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΙΧΑ...
ΔΩΣΤΗ ΜΟΥ...Μ'ΑΠΟ ΑΓΓΕΛΟ...

ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ...
ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ Μ' ΑΡΕΣΕΙ...

Μπορώ να χτίσω πάνω σου, τα τίποτα μου,μονο....
Γιατί αν νιωσω πιο πολλά μετα θα μετανιώνω....

Καθε φορά που θα σε δω, μέσα μου,με τρομάζεις...
Αφου μπορείς τον ψυχικό κόσμο μου και ταράζεις....

Εγω τα βρήκα τα κλειδιά που ειχενες χαμένα..
Και θα σ'ανοιξω την καρδιά κ ύστερα ξα μου εμένα.....

Άλλοι θαλασσοπνιγοντε στα βάσανα, μα πλένε...
Κι άλλοι στα πόδια βρεχοντε και σαν κοπελια κλαίνε. ...

Φεύγω εδα που'ναι νωρίς και η πληγή σου κλείνει. . 
Γιατί αν κάτσω,μόνιμη και ανοιχτή θα μείνει......


Αν ενιωθες τον στεναγμό που βγανω καθέ τόσο
δεν θα με ρωταγες ξανά αν λείπεις μου και ποσο...

Εφόσον την ανάσταση μακρυά μου θα'σαι φως μου
αδιάφορο μ'αφηνουνε οι αγκαλιές του κοσμου...

Να στα πληρώσω τα φιλιά που μου χενες δωσμένα...
Μα πληρωμένος έρωντας,δε μου ταιριάζει εμένα

Πρώτη τ'απριλη να μου πει πως μ'αγαπά μου φτάνει. ....
Κι ας ξερω μέσα μου καλά,πως πλάκα θα μου κάνει...

Στα χρυσαφένια σου μαλλιά,στα κόκκινα σου χειλη. .
Ξεκίνησε η άνοιξη κι οχι απ τον απρίλη...

Φεύγω γιατί'μαι αθρωπος μ'αισθηματα και πάθη. ...
Μην ξαναπέσω απ την αρχή στα ίδια μου τα λάθη...

Θέλω στο πρώτο μας φιλί απάνω του να χτίσω. ..
Όνειρα,που δε πρόλαβα ισα με'δα να ζήσω....
 

Ήντα θαρρείς αλαργο μου πως η ζωή σου θα'ναι..
Μέρες ψυχρές κι ανούσιες απλά που θα περνάνε..

Τα μαθια σου να ξαναδώ τα χείλη σου να νιωσω....
Κι ολου του κόσμου τα καλά στα πόδια σου θα στρώσω..

Περιμενα σε μια ζωή Και' συ μου ηρθες τώρα.. .
Που' χω μπροστά μου ανηφορο κ' εμπόδια πληθώρα..
 

Δε με φοβιζει τ'αύριο Μα πιο πολύ το χθές μου....
Που'ρχεται πάντα και χαλά τσι τωρινές στιγμές μου....

Μ'ενα σου γέλιο,την χαρά,μέσα μου έχεις φέρει. ...
Πολύ απλό ακούγεται μα το'χεις καταφέρει...

 

Αν θες να κλαψεις καμε το μην σε ξανοιγω μόνο....
Βαρεθηκα τα λάθη σου καρδιά μου να πληρωνω...

Να παρατάς το καθε τι,κοντά μου για να τρέξεις...
Για τέθοια αγάπη σου μιλώ, ανε μπορείς ν' αντέξεις....

Αν ηξερα το τέλος μας δε θα'σουν η αρχή μου....
Κι ετσι δε θα τελείωνε πάνω σου η αντοχή μου..

Πρωτού γελάσω σε ρωτώ αν πρέπει κι αν μ' αφηνεις....
Γιατί φοβούμαι απο Χαρά,Το κλάμα μου μην γίνεις..
 

Στη θάλασσα τσ' αγάπης μας φουρτούνα έχει βγαλει.....
Μα οι ερωντες στα δύσκολα φαίνονται,οι μεγάλοι...

 

Ανε με θέλεις δίπλα σου θα σου σταθω σαν βραχος...
Αν οχι φευγω μην κρατω την θεση αυτή μονάχος....

 

Με καθαρή συνείδηση και με δική σου ευθύνη....
Φευγω,γιατί ο τρόπος σου τον δρόμο αυτό μου δείχνει....

Αν σ'αγαπω μην το ρωτάς γιατί καλά γατεχεις...
τι δύναμη απάνω μου, χωρίς να θέλω έχεις. ...

Για τον θεό μην ξαναπείς δεν σ'εχω αγαπήσει. ..
Γιατί αν ακούει και ποθές τη γης στα δυό θα σκίσει. ..

Πολλές φορές η σκέψη μου στη σκέψη σου μπερδένει...
Κ'ενώ δεν σ'εχω σκέφτομαι πως σ'εχω, ερωμένη. ...

 

ΘΕΛΕΙ ΚΑΡΔΙΑ,ΨΥΧΗ,ΟΡΓΗ,ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΙ ΑΙΜΑ...
ΑΝ ΤΑ'ΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΦΤΕΡΙΑ,ΤΑ ΟΠΛΑ ΑΥΤΑ,ΠΟΛΕΜΑ..

ΘΕΛΕΙ ΚΑΡΔΙΑ,ΨΥΧΗ,ΟΡΓΉ,Ν'ΑΝΤΕΞΩ,ΝΑ ΠΟΝΕΣΩ.....
ΝΑ ΛΕΣ ΠΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΦΤΕΡΙΑ ΠΡΩΤΟΣ ΕΓΩ ΘΑ ΠΕΣΩ.........

Πράμα δε ξαναγύρεψα κι όπως τα φέρει ο χρόνος...
αν αγαπήσω έχει καλώς αν όχι ας μείνω μόνος....

Ηθελα να μουνε τυφλός στο χωρισμός μας πάνω....
Να μην ξανοίγω την στιγμή που φευγες και σε χάνω....

Αφου μου λείπεις πιο πολυ αντίς να σε μισήσω
Πες μου συγνώμη, εφταιξα και θα σε συνχωρήσω....

Μην απορείς που άλλαξα,ούτε γιατί και πόσο. ..
Για να δεχτώ πως έφυγες εχω σκληρύνει τόσο. ...

Μην μ'αγαπας γιατί μπορεί μιά μέρα να σου φύγω. ..
Και πείς μετά δεν αξιζα ούτε για τόσο λίγο....

Μην ξανα πείς μ'αγάπησες γιατί θα'ρθεί μιά μέρα..
Να μου το πουν αληθινά και να τσοι κάμω πέρα....

Αφού μαζί τα παιξαμε τσ'αγάπης τα Παιχνίδια...
Γιαντα θωρρουμε ξέχωρα πράματα που'ναι ίδια.....

Αφού στη φαντασία μου οτι μ'αρέσει κάνω.. .
Βάνω εσένα στα ψηλά και το φεγγάρι βγάνω...

 

Σε ποιόν να πω ηντα τραβω και πόσο μετανιώνω
Που σ'εδιωξα και'δα μισώ τον εαυτό μου μονο...

Κάποιοι γιορτάζουν σήμερα κ'εύκολα ξεχνούνε..
Όσους πονούν όσους πενθούν κ'εκείνους που πεινούνε...

 

Αντί χαρά εχω καήμο γι'αθρώπους που θ'αφήσω. 
Μα Φεύγω,γιατί το θελα και'δα δε κάνω πισω....

Σαν πόλεμος μου φαίνεται πως είναι ο ερωντας σου...
Αφού τα χέρια σηκωσα και παραδόθηκα σου.....

Είσαι ο θυμός που μέσα μου με κυριευει τόσο....
Μα σ'αγαπώ ενω Πολύ θέλω,να σε πληγώσω...

Οσοι με σέρνουν γκρεμό και μου γελούν 'πο πίσω
Να χουν στο νού πως πέφτοντας κι αυτούς θα τσοι γκρεμίσω..

Aπ την αρχή αν μου λεγες πως δε με θες κερα μου..
Θα κανα σκιάς καλύτερα κουμάντα στην καρδιά μου...

Θα σου τα σπάσω τα φτερά ελεύθερη μου σκέψη...
Για να γυρισεις στο κορμί που σ'έχει αναθρέψει.....

Άνθρωπος ειμαι κ'εκαμα λάθη στα λάθη πάνω...
Μα πάλι θα σ'εχανα οτι σωστό κι αν κάνω.....

Η σκέψη σου σε δύσκολη θέση με φέρνει πάντα. ...
Γιατί γελάω μοναχος κι ολοι απωρουν το γιαντα. ..

Έχω καρδιά που δεν μισεί στον κόσμο αυτό κιανενα...
Τα λάθη ειναι αθρώπινα και συγχωρώ και σενα...

Πριν του Ιούδα το φιλί δώσεις και με προδώσεις...
Σκέψου δε κανει ανάσταση,Θνητος,αν τον Σταυρωσεις..
 

Δώσε μου ψεύτικα φιλιά και τον Ιούδα κανε....
Κατέχω'γω το τέλος μου,όμως χαλάλι να'ναι...

Ας βγούνε πρώτα στον σταυρό όσοι σε βλασθημούνε
Να νιώσουνε τον πόνο σου κ'ύστερα να μιλουνε....

Με τα καρφιά την σταύρωση πιάσε δουλειά ν'αρχίσεις, 
μα θα'ναι ύστερα αργά για να με αναστήσεις... 

Fb profile: www.facebook.com/giorgos.giatrakis.90

Eπιμέλεια αφιερώματος:Έρικα Τζαγκαράκη