Ο Εμμανουήλ Σίγμα και η Στεφανία Χατζάκη μιλάνε στην Έρικα Τζαγκαράκη εφ'όλης της ύλης !
Γνώρισα τον Εμμανουήλ Σίγμα πριν λίγους μήνες στην εκπομπή που έκανα στον Κρήτη Fm 100.3 "Mε την πένα της ψυχής".Με ενθουσίασε ο τρόπος που σκέφτεται,που μιλάει,που πράττει. Με ενθουσίασε ο αυθορμητισμός του,η ειλικρίνια του ,το χιούμορ του και η μουσική του παιδεία,ανεξαρτήτως που δεν έχει μουσικές σπουδές από ότι αναφέρει ο ίδιος στην συνέντευξη που ακολουθεί. Ο Εμμανουήλ είναι ένας άνθρωπος-μουσικός.Ένας μουσικάνθρωπος! Ένας δημιουργός με όλη την σημασία της λέξεως.Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που νιώθεις τυχερός που τους γνώρισες και συνομίλησες μαζί τους. Στο ίδιο μήκος κύματος πλανάται και η πρώτη μου επαφή με την Στεφανία Χατζάκη.Την γνώρισα κι εκείνη στην ίδια εκπομπή αλλά σε διαφορετική χρονική περίοδο..Ένα -δυό χρόνια πριν τους συναντήσω μαζί.Διαπίστωσα πως η Στεφανία κοντά στον Εμμανουήλ βρήκε την μουσική της ταυτότητα.Την διέξοδο να εκφραστεί καλλιτεχνικά και να μας δείξει αυτά που έχει πραγματικά μέσα της και που μπορεί να προσφέρει στην μουσική γενικά και στην Κρήτη ειδικά.Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και οι δύο μαζί σαν ομάδα μας προσφέρουν δυνατές μουσικές συγκινήσεις που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας.Τους έχετε γνωρίσει μουσικά.Τώρα θα τους γνωρίσετε και σαν άνθρωπους.Θα μοιραστούν μαζί μας τις σκέψεις τους,τις ανησυχίες τους,τα πιστεύω τους... Διαβάστε την συνέντευξη που ακολουθεί και ευχηθείτε στον Εμμανουήλ και στην Στεφανία,να προχωρήσουν μαζί στον δρόμο που έχουν διαλέξει να διαβούν,με επιτυχία και πάντα με την αγάπη των δικών τους ανθρώπων αλλά και του κόσμου που τους θαυμάζει και τους "ακολουθεί"
Καλή ανάγνωση
Έρικα Τζαγκαράκη
Eμμανουήλ και Στεφανία,Στεφανία και Εμμανουήλ,καταρχήν να σας ευχαριστήσω που δέχτήκατε να μου παραχωρήσετε αυτήν εδώ την συνέντευξη και κατόπιν να σας ζητήσω να μου μιλήσετε λίγο για εσάς.Πείτε μου αυτά τα βασικά που ρωτάνε πάντα,αλλά που είναι απαραίτητα για να σας γνωρίσει ο κόσμος. Πού γεννηθήκατε,απο πού κατάγεστε,ποια ειναι η οικογενειακή σας κατάσταση και ποιές οι μουσικές σας σπουδές.
Eμμανουήλ :Να σε ευχαριστήσουμε και μεις με τη σειρά μας Ερικα για την καλή σου διάθεση και για αυτή τη συνέντευξη!Για τον κόσμο εκείνο που δεν γνωρίζει αλλά ενδιαφέρετε να μάθει,να πω όσων αφορά εμένα πως γεννήθηκα στην πόλη ‘’Ιησούς Χριστός Νικά’’ και η καταγωγή μου είναι από ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη με το όνομα ‘’Άνω μπουρλότο στη βουλή’’.Η οικογενειακή μου κατάσταση πιο υπέροχη δεν γίνεται.Έχω υιοθετήσει ένα υπέροχο παιδί, που κάποιοι θαρρούν πως είναι σκύλος γιατί περπατά με τα 4 και γαυγίζει αλλά το ίδιο κάνουν και πολλοί άνθρωποι πια οπότε…Δεν έχω μουσικές σπουδές.Τα 3 χρόνια στο ωδείο με έμαθαν τα βασικά,από κει και πέρα μοναχός προσπάθησα και προσπαθώ ακόμη να μάθω κάθε μέρα κάτι παραπάνω γι’αυτή την επιστήμη.
Στεφανία: Αρχικά Έρικα να σε ευχαριστήσουμε κι εμείς για την ευκαιρία ,που μας δίνεις μέσα από αυτή τη συνέντευξη,να μιλήσουμε γι΄αυτό που μας «δένει» και αγαπάμε πολύ «τη μουσική»..Γεννήθηκα στα Γιάννενα, καθώς ο πατέρας μου κατάγεται από την Άρτα ,και η μητέρα μου από τις Καμάρες Ηρακλείου Κρήτης.Ήρθα στην Κρήτη σε ηλικία 10 χρονών, όπου και η πρώτη μου επιθυμία ήταν να αγοράσω μια λύρα, αφού μεγάλωσα με τα ακούσματα της Κρητικής μουσικής, εξαιτίας της μητέρας μου, η οποία άκουγε καθημερινά..Σχετικά με τις μουσικές σπουδές μου,βρίσκομαι στο 5ο έτος της Βυζαντινής μουσικής..Στα μαθήματα λύρας είχα την τύχη να διδαχτώ από πολύ άξιους καλλιτέχνες,όπως ο Μελεσσανάκης Ζαχαρίας τα περισσότερα χρόνια, έπειτα καποιο διάστημα με τον Ιάκωβο τον Πατεράκη ,και τον χωριανό μου το Τσαγκαράκη το Γιώργη ο οποίος μου εδειξε τις πρώτες νότες στο Σύγχρονο Ωδείο Κρήτης..
Πριν μπούμε σε πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις,θα ήθελα να μου μιλήσετε για την μεταξύ σας σχέση.Σας βρίσκουμε ως καλλιτεχνικό δίδυμο με πολύ καλές προοπτικές και δυνατή χημεία ανάμεσα σας...Θα μου εκμυστηρευτείτε το "χρονικό" και το "μυστικό της σχέσης σας;
Εμμανουήλ:Γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι θα έλεγα εγώ.Το μυστικό της σχέσης μας είναι το ότι είμαστε και οι 2 τόσο ξεροκέφαλοι σε σημείο που μας φαίνεται φυσιολογικό…(οι υπόλοιποι μουσικοί που συνεργάζονται μαζί μας μάλλον δεν έχουν την ίδια γνώμη)χαχαχα
Στεφανία: Πιστεύω ότι το «μυστικό» οποιασδήποτε σχέσης γενικότερα (αλλά και πιο συγκεκριμένα με τον Εμμανουήλ) ,για να διατηρηθεί στο χρόνο, είναι η βάση αυτής να είναι δομημένη από τρία βασικά στοιχεία.Τον σεβασμό στη προσωπικότητα του άλλου, την ειλικρίνεια μεταξύ των ατόμων, και την εμπιστοσύνη, όπου αναπτύσσεται με το πέρασμα του χρόνου.
Να κάνουμε τώρα μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν,και να σας ζητήσω να θυμηθείτε, την πρώτη - πρώτη φορά,που πιάσατε τον ευατό σου να θέλει να παίξει ένα σκοπό.
Εμμανουήλ:Ήμουν 6 χρονών σύμφωνα με τα λεγόμενα της Μητέρας μου,όταν σήκωνα το σεμεδάκι από ένα παλιό ντουλάπι της κουζίνας,έβαζα μια καρέκλα μπροστά και καθόμουν,άνοιγα το ράδιο και έκανα πως παίζω πιάνο στην πατούρα του ντουλαπιού.
Στεφανία:Από τη πρώτη στιγμή που πιάνεις ένα μουσικό όργανο στα χέρια σου(αφού μάθεις βέβαια τα βασικά,στη προκειμένη περίπτωση τον τρόπο που κρατάς το δοξάρι,ή πως αγγίζεις τις χορδές), στόχος είναι να προσπαθήσεις να παίξεις ένα αγαπημένο σκοπό,που έχεις στο μυαλό σου.
Και η πρώτη φορά που δημιουργήσατε κάτι δικό σας;
Εμμανουήλ:Ήμουν 2 γυμνασίου όταν έγραψα το πρώτο μου τραγούδι για μια συμμαθήτρια μου.
Στεφανία: Η πρώτη φορά που δημιούργησα κάτι δικό μου ήταν αξέχαστα το 2002, ένα συρτό, το οποίο το είχα ηχογραφήσει σε μια κασέτα τότε, και φυσικά την έχω ακόμα
Σε ποια ηλικία συνειδητοποιείτε οτι θέλετε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με την μουσική και πότε παίξατε επαγγελματικά πρώτη φορά; Ποια ήταν τα συναισθήματα σας την πρώτη φορά που εμφανιστήκατε μπροστά σε κοινό,σε σύγκριση με τα τωρινά σας συναισθήματα όταν βγαίνετε στην σκηνή.
Εμμανουήλ: Νομίζω πως δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Το βλέπω σαν μια φυσική εξέλιξη. Την πρώτη φορά που εμφανίστηκα μπροστά σε κοινό ήμουν 13 χρονών σε ένα ουζερί που λεγόταν το «Κουτούκι του Νικόλα». Θυμάμαι ήταν τότε το μεροκάματό μου 5000 δραχμές. Το πρώτο χειροκρότημα και τα πρώτα καλά λόγια που εισέπραξα τότε ήταν νομίζω καθοριστικά για τη μετέπειτα μουσική διαδρομή μου. Τα τωρινά συναισθήματα όταν βγαίνω στη σκηνή δε διαφέρουν και πολύ από τότε. Το ίδιο άγχος υπάρχει ακόμα στα τρία με τέσσερα πρώτα τραγούδια. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η εμπειρία και η γνώση του πώς να φέρεις εις πέρας μια επιτυχημένη μουσική βραδιά.
Στεφανία:Σε ηλικία 20 χρονών ξεκίνησα να παίζω για πρώτη φορά σε μια ταβέρνα(1φορά την εβδομάδα). Τότε συνειδητοποίησα, ότι είναι αυτό που θέλω να ασχοληθώ για όσο ζω..
Εμμανουήλ έχω την εντύπωση ότι εσύ είσαι και λίγο ροκ.Σεργιανάς και σε διαφορετικά μουσικά μονοπάτια...Η Στεφανία θεωρώ ότι είναι περισσότερο της παραδοσιακής μουσικής...Ίσως κάνω λάθος στις εκτιμήσεις μου φυσικά,αλλά θα ήθελα να μου το επιβεβαιώσεις ή να μου το αναιρέσεις... με "μουσικά" επιχειρήματα!
Το ροκ για μένα είναι τρόπος ζωής και όχι όργανα στη πρίζα. Ακούω όλα τα είδη μουσικής με την ίδια ευχαρίστηση. Ροκ είναι για μένα ο Ψαραντώνης, ο Ζαμπέτας, ο Ανέστης Δελιάς και πολλοί άλλοι που δεν είχαν (ούτε έχουν) κάποιο ηλεκτρικό όργανο στην ορχήστρα τους. Είμαι ανοιχτός σε όλους τους μουσικούς δρόμους. Προσπαθώ όμως πάντα αυτά τα μουσικά μονοπάτια να διασταυρώνονται με τα κρητικά καλντερίμια.
Στεφανία,πως είναι να συνυπάρχεις καλλιτεχνικά,σε έναν σχεδόν ανδροκρατούμενο χώρο,όπως τον χώρο της κρητικής μουσικής. Πως σε αντιμετωπίζουν οι άντρες συναδέλφοι σου;
Δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια δυσκολία έως τώρα στον συγκεκριμένο χώρο, κι ελπίζω το ίδιο και στο μέλλον.Γενικότερα οι σχέσεις ούσες αμφίδρομες, επηρεάζονται μεταξύ των ατόμων, σύμφωνα με αυτά που προσφέρει η δεν προσφέρει ο καθένας. Οπότε ότι δώσεις στο συνεργάτη σου, θα εκλάβεις κιόλας. Έχω μάθει να σέβομαι γενικότερα τους ανθρώπους γύρω μου, το ίδιο ισχύει και για τους συνεργάτες μου..Έτσι, δίνοντας σεβασμό ,ειλικρίνεια και συνέπεια αυτούς, επιζητώ την ανάλογη συμπεριφορά. Στην περίπτωση λοιπόν που δεν συμβαίνει αυτό, δεν υπάρχει και λόγος συνεργασίας. Απλά και ξεκάθαρα.
Πιστεύεις ότι οι γυναίκες καλλιτέχνιδες αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες και εμπόδια στο να ξεκινήσουν μια καριέρα στο χώρο αυτό;
Πιστεύω ότι είτε είσαι άνδρας, είτε γυναίκα αντιμετωπίζεις δυσκολίες στην αρχή της καριέρας σου. Οι δυσκολίες δεν σχετίζονται με το φύλο, αλλά με τη προσωπικότητα που έχει ο καλλιτέχνης. Συγκεκριμένα εάν κάποιος αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα, στην πορεία της καριέρας του, είναι θέμα χαρακτήρα εάν θα αποφασίσει να το επιλύσει, και να συνεχίσει τα βήματα του πιο δυνατός, ή εάν τα παρατήσει όλα εξαιτίας αυτού.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για έναν καλλιτέχνη;
Εμμανουήλ: Να υπάρχει άκρα του τάφου σιωπή στο κοινό τη στιγμή που παίζεις και τραγουδάς ζωντανά. Να σε κοιτούν στα μάτια και να ταυτίζονται απόλυτα με τα λόγια και τη μουσική σου.
Στεφανία:Η μεγαλύτερη επιβράβευση...Να βλέπει το κοινό να συμμετέχει, είτε χορεύοντας, είτε τραγουδώντας..Να καταφέρνει να μεταδώσει σε τέτοιο βαθμό τη ζωντάνια ,τη λύπη, τη χαρά ή το πόνο του τραγουδιού στους ακροατές, ώστε να ταυτίζονται με αυτό. Ειδικότερα δε, όταν το τραγούδι και η μουσική έχουν δημιουργηθεί από τον ίδιο, αυτό είναι το αποκορύφωμα.
Υπάρχουν ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου που έχετε αγαπήσει και σας επηρέασαν στην ερμηνεία ή στην τεχνική σας στην μουσική;
Εμμανουήλ: Επιρροές πολλές, συνήθως εκείνες που σε καθορίζουν είναι στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας-προεφηβείας. Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Πυξ-Λαξ, Χαϊνηδες είναι κάποια απ’ αυτά τα ονόματα.
Στεφανία: Σαφώς και υπάρχουν (ή υπήρχαν στο παρελθόν) καλλιτέχνες που αγαπάς και εναρμονίζεσαι παραπάνω συγκριτικά με κάποιους άλλους. Αλλά όχι να με επηρεάσουν ερμηνευτικά. Σημασία έχει να βγάλεις το δικό σου χαρακτήρα στη μουσική, όχι το χαρακτήρα κάποιου άλλου. Είναι δηλαδή σαν να υποδύεσαι απλά ένα ρόλο, χωρίς να τον αισθάνεσαι, και η μουσική είναι ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων. Έπειτα σκέψου όλοι οι λυράρηδες ή οι λαουτιέρηδες για παράδειγμα να ακολουθούν συγκεκριμένες «μουσικές συμπεριφορές»; Ενώ αν βάζεις τη δική σου ψυχή στη μουσική, κάθε τραγούδι θα είναι ξεχωριστό, όπως και κάθε άνθρωπος βέβαια.
Τι θα ήθελες να λένε για εσάς 30 χρόνια μετά;Ποιο είναι το στίγμα που θέλετε να αφήσετε στον χώρο;
Εμμανουήλ: Θα ήθελα να λένε πως είμαι καλός άνθρωπος. Τις προάλλες στο βίντεο κλάμπ, άκουσα μια κοπέλα την ώρα που διάλεγε ταινία με το σύντροφό της να σιγοτραγουδάει «Έγινε το μπλε γαλάζιο, το γαλάζιο θαλασσί». Δε θέλω κάτι άλλο.
Στεφανία: Απλά θα ήθελα να έχουν μια όμορφη «μουσική γεύση», την ώρα που θα μιλάνε για μουσικές στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί. Αν και υποκειμενικό και όχι αντικειμενικό πλέον κριτήριο, η ποιότητα στη μουσική, αυτό το στίγμα θέλω να αφήσω στο χώρο. Μουσική με ποιότητα και σεβασμό στη παράδοση.
Πέρα τις μουσικές σας ανησυχίες,υπάρχει κάτι άλλο που γεμίζει τις μέρες σας;Κάποια άλλη καλλιτεχνική δραστηριότητα ίσως ή κάποια αγαπημένη ενασχόληση;
Εμμανουήλ: Μου αρέσει πολύ να φτιάχνω ξύλινες κατασκευές από καρέκλες και τραπέζια μέχρι διακοσμητικά και μουσικά όργανα. Η μυρωδιά του ξύλου είναι εθιστική για μένα.
Στεφανία: Μετά τη μουσική, αγαπημένη ενασχόληση για έμενα είναι η γυμναστική. «Νους υγιής εν σώματι υγιεί» που έλεγαν και οι πρόγονοί μας.
Ποιά θεωρείτε ότι είναι τα στοιχεία της επιτυχίας και της ευρύτερης αποδοχής ενός καλλιτέχνη από τον κόσμο;
Εμμανουήλ: Δε γνωρίζω δεν απαντώ.
Στεφανία:Να αγαπάς και να δίνεσαι σε αυτό που κάνεις, έτσι σίγουρα θα έχεις ένα όμορφο αποτέλεσμα στη δουλειά σου, οπότε θα επιτύχεις κιόλας και ταυτόχρονα θα σε αποδεχτεί και ο κόσμος.
Μέχρι που φτάνουν τα μουσικά σας όνειρα;
Εμμανουήλ: Τα όνειρα δεν έχουν αρχή και τέλος.
Στεφανία :Όμορφη ερώτηση… χαμογελάω και μόνο στη σκέψη..Το μουσικό όνειρο για εμένα είναι απλό..Να ξυπνάω με μουσική, να ασχολούμαι κατά τη διάρκεια της ημέρας με μουσική, και έτσι να κλείνουν και τα βράδια μου.. Με τον τρόπο αυτό θα ζω το όνειρό μου.
Ποιον καλλιτέχνη ή ποιο είδος μουσικής δεν μπορείτε να ακούσετε με τίποτα;
Εμμανουήλ: Δε μπορώ να ακούσω με τίποτα free jazz.
Στεφανία: Δε μπορώ να ακούω καθόλου μουσική που είναι ηλεκτρονική. Όπου ο ήχος της δηλαδή δε πηγάζει μέσα από κάποιο μουσικό όργανο.
α) Τι αγαπάτε στους ανθρώπους; β) Τι δεν συγχωρείτε στους άλλους; ) Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;
Εμμανουήλ: α) Τα κατοικίδιά τους. β) Τη προδοσία και το ψέμα. γ) Καφές, τσιγάρο και βουνό.
Στεφανία:α) Τη ψυχή τους, κυρίως αν είναι αγνή και καθάρια. β) Το ψέμα και τη πονηριά. γ) Ευτυχισμένη είμαι όταν βλέπω την οικογένειά μου να χαμογελάει.. Ένα χαμόγελο είναι αρκετό, για να αισθανθείς όμορφα.
Στη ζωή όλων μας υπάρχουν κομβικές στιγμές που προσδιορίζουν την πορεία μας. Ποιά ήταν η δική σας κομβική στιγμή;
Εμμανουήλ: Η γνωριμία μου με το συμμαθητή μου και μετέπειτα φίλο μου Στέφανο Πάνου (γιό του μουσικοσυνθέτη Άκη Πάνου) που μας άφησε και εκείνος νωρίς.
Στεφανία: Κομβική στιγμή για μένα είναι όταν ήρθα για να μείνω στη Κρήτη μόνιμα (2000). Από εκεί και πέρα ξεκινά για εμένα η ζωή μου..
Σε ποιά εποχή θα θέλατε να είχατε γεννηθεί,με τι συνθήκες θα θέλατε να είχατε μεγαλώσει και πως θα θέλατε να ήταν η ζωή σας....
Εμμανουήλ: Δουλεύω καθημερινά το δρόμο μου για την ευτυχία. Είμαι καλά και δε θα ήθελα να αλλάξω κάτι στη ζωή μου. Νομίζω πως η εποχή μας τούτη μου ταιριάζει.
Στεφανία: Θα ήθελα να είχα γεννηθεί σκιάς πενήντα χρόνια πριν. Τότε όλα ήταν διαφορετικά.Οι άνθρωποι πιο αγνοί, γλέντιζαν διαφορετικά, είχαν άλλες συνήθειες και ενδιαφέροντα στη καθημερινότητα τους.Το μεγαλύτερο ποσοστό ζούσαν κοντά στη φύση και όχι στις πόλεις, όπου αυτό το γεγονός και μόνο, είναι φάρμακο για τον άνθρωπο. Κάτι βέβαια που θέλω αλλάξω και εγώ στη ζωή μου, αν τα καταφέρω. Το βουνό είναι κάτι που αγαπώ πολύ. Στην εποχή μας (άκρως υλιστική) το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων φθείρονται όλη μέρα, για να καλυφθούν απαιτήσεις, οι οποίες έχουν καταστεί αναγκαίες από την ίδια τη κοινωνία, χωρίς απαραίτητα να είναι. Έτσι δεν μένει χρόνος να ασχοληθούν με αυτό που πραγματικά χρειάζεται κανείς στη ζωή για να είναι ευτυχισμένος.
Έχετε κρατήσει φιλίες από τις εκάστοτε συνεργασίες σας; Έχετε κάποια άτομα με τα οποία συνεχίζετε να συνεργάζεστε και θα το κάνατε και με μεγάλη σας χαρά στο μέλλον; Δεκτά και τα ονόματα ...
Εμμανουήλ: Είναι δύσκολη λέξη.Η λέξη «φίλος» ειδικά στο δικό μας χώρο που υπάρχει τόσος ανταγωνισμός. Άνθρωποι που έχεις βοηθήσει σου φέρονται σκάρτα για ένα μικρό μικρό τίποτα. Θέλουμε δίπλα μας μουσικούς σωστούς και επαγγελματίες. Η φιλία είναι σαν τον έρωτα που γίνεται αγάπη.
Στεφανία: Το πρώτο πράγμα που με ενδιαφέρει και θα «ψάξω» σε έναν συνεργάτη μου, είναι να είναι καλός άνθρωπος, να έχει καλά στοιχεία ως προσωπικότητα, γιατί οι ‘ώρες που περνάμε μαζί είναι αρκετές, και ο καθένας μας παίρνει και δίνει στοιχεία από τον άλλον. Σε δεύτερη γραμμή θα βάλω τις μουσικές ικανότητες, γιατί αυτές μπορούν να διαμορφωθούν. Οπότε θα απαντήσω θετικά στην ερώτηση. Με όσους έχω συνεργαστεί, έχουν διατηρηθεί επαφές, γιατί είναι σημαντικοί ως άνθρωποι αρχικά.
Κάνοντας απολογισμό μέχρι σήμερα...τι από όλα όσα έχετε καταφέρει σας κάνει να αισθάνεστε υπερήφανοι;
Εμμανουήλ: Το πρώτο μου cd με την τότε μπάντα μου το 2009 που είχε ως αποτέλεσμα τη συνεργασία μου με τους James και τους Puressence.
Στεφανία: Υπερηφάνεια αισθάνομαι και μόνο που κρατώ αυτό το ιερό ξύλο στα χέρια μου, τη λύρα. Είναι πολύ νωρίς ακόμα να μιλήσω για κάτι άλλο.
Θέλω να μου δώσετε τον δικό σας ορισμό για την λέξη "Παράδοση"
Εμμανουήλ: Ήθη, έθιμα και συμπεριφορές που δεν υπάρχουν πια.
Στεφανία:Όπως είχα πει και στην εκπομπή σου, την παράδοση την έχω φανταστεί στο μυαλό μου σαν ένα δεντρί πολλών χρονών..Στις ρίζες του βρίσκονται οι πρωτομάστορες της κρητικής μουσικής, έπειτα στο κορμό του άλλοι σπουδαίοι λυράρηδες και λαουτιέρηδες που την συνέχισαν όπως ο Θανάσης Σκορδαλός, ο Κώστας Μουντάκης, ο Λεωνίδας Κλάδος, ο Γεράσιμος Σταμματογιανάκης, ο Μαρκογιάννης με το λαούτο του και άλλοι πολλοί, και στους ανθούς και τα φυλλαράκια του οι νέοι μουσικοί της Κρήτης μας.
Ποια η γνώμη σας για την Κρητική μουσική εν έτη 2016 και ποιά για την σύγχρονη ελληνική μουσική.
Εμμανουήλ: Πάντα έβγαιναν και θα βγαίνουν καλά, μέτρια και κάτω του μετρίου τραγούδια. Αυτό ισχύει για την Κρητική και για τη σύγχρονη Ελληνική μουσική.
Στεφανία:Όλο και αυξάνεται το ποσοστό της νεολαίας που ακούει ή συμμετέχει ενεργά στη κρητική μουσική, είτε παίζοντας κάποιο μουσικό όργανο, ή ασχολούνται με τους χορούς, είτε με τη συγγραφή μαντινάδων κοκ. Είναι πραγματικά υπέροχο όλο αυτό..Να βλέπεις την παράδοση του τόπου σου, να συνεχίζεται..Σχετικά με την σύγχρονη μουσική, παρατηρώ ότι τα περισσότερα τραγούδια που δημιουργούνται είναι περισσότερο εμπορικά..παρόλο που υπάρχουν πολύ καλοί μουσικοσυνθέτες, τραγουδιστές, στιχουργοί κοκ. Ακολουθείται ένας συγκεκριμένος δρόμος..
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ηλεκτρονικά περιοδικά, μουσικά έντυπα, ραδιόφωνο, τηλεόραση) βλέπετε να βοηθούν τα νέα ονόματα, ή τελικά πρέπει να χεις «μέσον»;
Εμμανουήλ: Το μέσον για μένα είναι η αποδοχή και η αγάπη του κόσμου.
Στεφανία:Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι προωθούνται περισσότερο από τα μέσα. Αλλά πιστεύω ότι όποιος αξίζει πραγματικά θα αναδειχθεί και χωρίς να υπάρχει βοήθεια από κανέναν. Ίσως λίγο αργότερα, αλλά θα αναδειχθεί.
Σας πιάνουν ποτέ κρίσεις ταυτότητας; Πάντα ως προς το μουσικό είδος που υπηρετείτε.
Εμμανουήλ: Όχι ποτέ. Και αυτό γιατί θέλω να υπηρετώ τη μουσική και όχι κάποιο μουσικό είδος.
Στεφανία: Κρίσεις ταυτότητας όχι, από μικρή που ξεκίνησα, ήθελα να ασχοληθώ με τη παραδοσιακή μουσική, και δεν το έχω μετανιώσει.
Αλλά δεν είμαι και ενάντια στο γεγονός ότι ένας μουσικός θα ήταν καλό να γνωρίζει κι άλλους μουσικούς δρόμους, έστω και από περιέργεια.
Μέσα από την μουσική άλλων λαών, γνωρίζεις τον ίδιο τον λαό..
Πείτε μου τα επόμενα σας καλλιτεχνικά σχέδια.Τι να περιμένουμε από εσάς σαν καλλιτεχνικό δίδυμο και τι ξεχωριστά από τον καθένα σας.
Εμμανουήλ: Το πρώτο μας cd με τη Στεφανία είναι κάπου στα μισά έτοιμο. Θέλουμε λόγω του πολύ μουσικού υλικού μας να κυκλοφορήσουμε εκτός του cd κάποια αδέσποτα τραγούδια τα οποία θα βγουν στο ίντερνετ σε λίγο καιρό. Προς το παρόν δε νιώθω ούτε στο λίγο να κάνω κάτι ξεχωριστό από τη Στεφανία.
Στεφανία:Ετοιμάζουμε τη δουλειά μας, με δική μας μουσική και στίχους- μαντινάδες..Ο καθένας έχει ετοιμάσει τα δικά του τραγούδια και μέσα από αυτά θα μας δείτε ξεχωριστά αλλά και σαν καλλιτεχνικό δίδυμο ταυτόχρονα. Μόνο έτσι θα αναφερθώ στην έννοια «ξεχωριστά».
Κάντε μια ευχή...
Εμμανουήλ: Την υγειά μας να χουμε Παναγιά μου.
Στεφανία: Να υπάρχει υγεία και αγάπη..
Αν κάνατε εσείς αυτήν την συνέντευξη στον Εμμανουήλ και την Στεφανία, τι θα τους ρωτούσατε που πιθανόν δεν ρώτησα εγώ;
Εμμανουήλ: «Ποια είναι τα αγαπημένα σας φαγητά;» στην οποία ερώτηση θα μπορούσα να γράψω δωδεκάτομη εγκυκλοπαίδεια χαχαχαχα.
Στεφανία: Οι ερωτήσεις σου ήταν καίριες, σαφείς και διεισδυτικές..Κατάφερες να καλύψεις όλο το εύρος των αισθημάτων μου για τη μουσική.
Εμμανουήλ και Στεφανία σας ευχαριστώ πολύ!! Ελπίζω να μην σας κούρασα ,γιατί πριν σας αποχαιρετήσω θέλω να μου γράψετε –μιάς και διαδικτυακά δεν μπορείτε να μου σιγοτραγουδήσετε-,τους στίχους του τραγουδιού που θα μου τραγουδούσατε αυτή την στιγμή ακαπέλα…..
Εμμανουήλ: «Έγινε το μπλε γαλάζιο το γαλάζιο θαλασσί, πρώτος έφυγα θυμούμαι μα έφτασες πρώτη εσύ». Σε ευχαριστούμε πολύ και εμείς με τη σειρά μας Έρικα. Να μαστε καλά, με το καλό να σμίγουμε.
Στεφανία:Ένα από τα αγαπημένα μου συρτά του Θανάση Σκορδαλού
"Πολλά βαριά κληρονομιά… είναι το μερακλίκι
Κι όποιος δε το ‘χει ήντα ζητά.. σε τούτηνε τη ζήση.. "
Facebook profile Εμμανουήλ Σίγμα:www.facebook.com/esmargiannakis?pnref=story
Facebook profile Στεφανίας Χατζάκη :www.facebook.com/stefania.veli
Facebook page :
www.facebook.com/%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CE%95%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB-%CE%A3%CE%AF%CE%B3%CE%BC%CE%B1-1116393368373457/?fref=ts
Συνέντευξη Έρικα Τζαγκαράκη