Αρχική Σελίδα > Συζητώντας με την Δημούλα Σαλούστρου - Συνέντευξη στην Έρικα Τζαγκαράκη

Συζητώντας με την Δημούλα Σαλούστρου - Συνέντευξη στην Έρικα Τζαγκαράκη

2022-01-15 13:45

Δημούλα Σαλούστρου! Ένα πλάσμα γενναιόδωρο! Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση που μου έκανε από τις πρώτες κι όλας λέξεις της στην πρώτη μας συνομιλία στο τηλέφωνο! Δοτική, χαμογελαστή, αισιόδοξη!!!! Καλλιεργημένος άνθρωπος, πρόσχαρος!! Και ταλαντούχος!! Βέρα Κρητικιά ,περήφανη Ανωγειανή, η Δημούλα Σαλούστρου σε κερδίζει και σαν άνθρωπος και σαν συγγραφέας. Η γραφή της τιμά την Κρήτη μας και την ντοπιολαλιά μας!
Μας κάνει υπερήφανους και μας γυρίζει χρόνια πίσω σε καταξιωμένους λογοτέχνες του νησιού,που άφησαν ατόφιο το στίγμα τους στα πολιτιστικά δρώμενα της Κρήτης.Στην ποίηση,στην λαογραφία,στην μυθοπλασία. Άξια διάδοχος τους η Δημούλα! Να μου το θυμηθείτε στο μέλλον.
Το όνομα της θα γράψει ιστορία! Η πένα της ,αφού πρώτα παρέλασε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, όσονουπω στο θεατρικό σανίδι και στο κοντινό μέλλον ...ποτέ δεν ξέρεις! Ίσως την δούμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες ,να μας χαρίζει στιγμές γέλιου,συγκίνησης και ψυχικής ευφορίας!!!
Η Δημούλα Σαλούστρου ήρθε για να μείνει!

.....Έρικα Τζαγκαράκη....

Δημούλα Σαλούστρου, καταρχήν σ’ ευχαριστώ που δέχτηκες να μου παραχωρήσεις αυτή τη διαδικτυακή συνέντευξη. Πες μου λίγα πράγματα για σένα... Πού γεννήθηκες, από πού είναι η καταγωγή σου, πού μένεις, ποια είναι η οικογενειακή σου κατάσταση....

Έρικα εγώ σ’ευχαριστώ για την πρόταση σου να μιλήσουμε για μένα και για τη φιλοξενία στον ιντερνετικό σου χώρο, με τιμά. Κατάγομαι από τα Ανώγεια όπου έμεινα μέχρι που τελείωσα το λύκειο έπειτα κατέβηκα Ηράκλειο. Τώρα μένω στο Γάζι και είμαι μητέρα μιας κόρης της Υακίνθης!

Τι ήταν αυτό το κάτι που σου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείς με τη συγγραφή;

Πρώτα έγραψα τις Λίρες και μετά αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγγραφή! Οι Λίρες όταν γράφτηκαν ούτε σαν υποψία δεν περνούσε από το μυαλό μου η συγγραφή. Ήταν απλά μια ολοκληρωμένη ιστορία που καταγράφηκε για να τη διαβάσει κάποτε ο εγγονός μου και τα ανίψια μου!

Από μια κριτική ενός ειδικού στο χώρο μια φράση του που μου είπε ότι πρόκειται για μια αρτιμελέστατη θεατρική παράσταση και αφού η έμπνευση συνεχιζόταν είδα ότι κάτι παραπάνω συμβαίνει και αποφάσισα να γίνει πιο επαγγελματικά!

Και η αλήθεια ακριβώς τώρα που μιλάμε ολοκληρώνεται το συμφωνητικό μου με έναν εκδοτικό οίκο της Αθήνας που λέγεται Διάνοια. Έγραψα ένα παιδικό βιβλίο που όπως οι ίδιοι το κατέταξαν ανήκει στη λογοτεχνία για μικρούς και μεγάλους στα νεοελληνικά όχι σε διάλεκτο και αποφάσισα να πάρω την εμπειρία της απόpριψης όπως πίστευα από ένα οίκο που διανέμει σε όλη την Ελλάδα.

Δεν πίστευα όταν το έστειλα ότι θα μπορούσε να με δεχτούν μου φαινόταν κάτι τεράστιο. Αντ’αυτού τους άρεσε με πήραν και μου πρότειναν να συνεργαστούμε.

Αφού πια έμαθαν ότι γράφω στα κρητικά κάτι το οποίο οι ίδιοι δεν έχουν εκδώσει ποτέ, θέλησαν να δουν τι ακριβώς κάνω. Τους έστειλα λοιπόν τις "Λίρες" και "Τα Καλιμέντα" και τους άρεσαν. Πίστεψαν σε εμένα και προχωράμε στην έκδοση του δεύτερου έργου μαζί τους!

Εδώ είναι κάτι που θέλω να αναφέρω. Πριν γίνει αυτό είχα ήδη μιλήσει με τον Αντώνη Τσιντάρη από τον πρώτο μου εκδοτικό οίκο για την έκδοση του 2^ου βιβλίου οπότε έπρεπε να μιλήσω μαζί του. Εγώ επειδή δένομαι με τους ανθρώπους και ένα παραπάνω όταν μου έχουν φερθεί τόσο καλά πήγα να του πω τα νέα και να το συζητήσω μαζί του…. Θα σου πω ακριβώς τι μου είπε, κάτι που δε θα ξεχάσω ποτέ και τον τιμάει σαν άνθρωπο και θα έχει την εκτίμηση και το σεβασμό μου για πάντα.

"Δημούλα από τη πρώτη στιγμή που μπήκες εδώ μέσα πίστεψα σε εσένα. Δεν σε είδα ποτέ σα λεφτά. Άνοιξε τα φτερά σου και θα σε στηρίξω σε ότι κάνεις."

Δε θα το ξεχάσω ποτέ, συγκινήθηκα τόσο πολύ και θα έχω τη στήριξη και των δύο εκδοτικών στη ζωή μου και στην παρουσίαση που θα γίνει τον Ιούνη και στα δυο πια θεατρικά έργα μου.

Περίληψη βιβλίου : Σ’ ένα ορεινό χωριό της Κρήτης η ζωή κυλούσε ήσυχα…μέχρι που μια μέρα, μια τυχαία ανακάλυψη ενός χάρτη ανατρέπει την ηρεμία και φέρνει στην επιφάνεια ξεχασμένα γεγονότα της Κατοχής.Γκεσταπίτης ο Πολύδωρος στα κοπελάτα του και νεκρός από ανακοπή δέκα χρόνια μετά που έφυγαν οι γερμανοί, καταφέρνει να ζωντανέψει όλο το χωριό και να το βγάλει από τη ρουτίνα του…Ο Χαραλάμπης, η Ζαφειρένια, το Γιασεμιώ, ο Νικολής μπαίνουν κι αυτοί στο ψάξιμο του θαμμένου θησαυρού.Άξιζε όμως τον κόπο;

Πως γεννήθηκαν οι «Λίρες» ; Πες μου τα όλα! Πως γεννήθηκε η ιδέα, πως αναπτύχθηκε και πως τελικά κατέληξε στα ράφια των βιβλιοπωλείων; Είναι η πρώτη σου συγγραφική απόπειρα;

Μια μεγάλη έμπνευση και βοήθεια είναι για μένα η ηθοποιός Λίτσα Χριστουλάκη που είναι φίλη μου. Αυτή με έβαλε στο χώρο του θεάτρου με τις συζητήσεις της για τα έργα τις πρόβες τα παρασκήνια ακόμα και τις θεατρικές παραστάσεις που τολμώ να πω ότι δεν ήμουν λάτρεις του θεάτρου και ήταν λίγες οι φορές που πήγα σε παράσταση και πάντα για αυτήν και για την άλλη λατρεμένη φίλη και ηθοποιό τη Μαρία Λιαδάκη.

Μέχρι εκεί ήταν η επαφή με τα θεατρικά δρώμενα.

Μια έμπνευση λοιπόν μιας ολοζώντανης θεατρικής παράστασης, παραμονή του Αγίου Πνεύματος το 2019 ήταν ο λόγος να ξαναπιάσω στυλό! Και λέω ξαναπιάσω γιατί έγραφα πάντα σε δύσκολες στιγμές στη ζωή μου πράγματα μονάχα για μένα. Σα ψυχοθεραπεία, ποτέ όμως δε μπήκε στο μυαλό μου η επαγγελματική ενασχόληση μ’αυτό.

Όταν όμως έγραψα της Λίρες και μετά κι άλλο κι άλλο και αυτό δεν τελείωνε αποφάσισα να πάρω μια γνώμη από κάποιον ειδικό.

Τα λόγια του κ.Ζαχαρία Κατσακού, μετά που διάβασε το βιβλίο, με έκαναν να τα δω όλα πιο σοβαρά και πιο επαγγελματικά. Τον οποίο μου τον σύστησαν για να αναλάβει την φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου και τα λόγια του ήταν που άνοιξαν το δρόμο για τα υπόλοιπα.

Αυτός με σύστησε στην κα Ειρήνη Ταμπακάκη που είχαμε μια υπέροχη συναργασία στις Λίρες και την ευχαριστώ.

Ήταν τα πρώτα λόγια που είχα ακούσει από έναν άγνωστο με πολλές πολλές γνώσεις που τη χαρά που μου έδοσαν δε θα τη ξεχάσω ποτέ. Έκλαιγα και γελούσα μαζί!

Ναι είναι πρώτο μου έργο και η πρώτη μου εμπειρία με τον χώρο της έκδοσης.

Μαρίνα Βαποράκη - Ζωγραφίζοντας το εξώφυλλο για τις Λίρες

Και τι μέλλει γενέσθαι; Άκουσα κάτι για μεταφορά του βιβλίου στο θεατρικό σανίδι; Ίσχύει;

Ναι ισχύει. Ο κύριος Βαγγέλης Μαστορογιαννάκης από το θέατρο Κρήτης με πίστεψε και θα ανεβάσει το έργο αυτό φέτος. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει και στηρίζει τα έργα στην κρητική μας διάλεκτο και με χαρά υποδέχτηκε αυτό το νέο έργο.

Πες μου ποιους λογοτέχνες θαυμάζεις; Ποιους μελετάς και τι έχεις αποκομίσει από αυτούς; Έχεις κάποιον άνθρωπο ως πρότυπο σου; Και αν ναι, ποιος είναι αυτός και γιατί τον θεωρείς πρότυπο;

Αλήθεια κατά καιρούς διαβάζω πολύ ανάλογα το χρόνο μου. Και ανάλογα την διάθεση μου το είδος και τον συγγραφέα .Δεν έχω κανένα πρότυπο και ούτε κανένα αγαπημένο συγγραφέα. Αυτό όμως που θα με κερδίσει στον όποιο συγγραφέα κάθε φορά είναι ο σύντομος και περιεκτικός λόγος. Με κουράζουν οι μεγάλες περιγραφές και οι τεράστιοι μονόλογοι. Μεγάλο ελάττωμα είναι η μνήμη μου που δε με βοηθά και πολλές φορές πρέπει να φτάσω στο τέλος ενός βιβλίου για να θυμηθώ ότι ναι το είχα διαβάσει. Αυτός όμως που με έχει συγκλονίσει είναι ο Καζαντζάκης και που μόλις βρεθώ σε κατάλληλη ηρεμία και ψυχολογία θα διαβάσω τα πάντα. Γιατί θέλει πολύ καθαρό μυαλό να απολαμβάνεις κάθε πρόταση του.

Πιστεύεις ότι το διαδίκτυο έκανε καλό η κακό στην ποίηση και στην λογοτεχνία; Και στο ρωτάω αυτό γιατί βλέπουμε πλέον μια πληθώρα νέων ανθρώπων που προσπαθούν να γράψουν (κάποιοι με σεβασμό, κάποιοι άλλοι χωρίς….) και να αφήσουν το στίγμα τους.

Πολλές φορές έχω προβληματιστεί για το καλό η το κακό που έχει κάνει το ιντερνέτ στη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα. Νομίζω ότι έχει σχέση καθαρά με τον χαρακτήρα του ίδιου του χρήστη. Και όπως αναφέρεται και στην υπόθεση του δεύτερου μου βιβλίου, Τα Καλιμέντα,που χιουμοριστικά προσεγγίζει τον ερχομό του διαδικτύου στη ζωή μας… το ίδιο το ίντερνετ δε κάνει ούτε μόνο καλό ούτε μόνο κακό. Από αυτόν που χειρίζεται έναν υπολογιστή καθορίζεται η χρήση του.

Κάνοντας απολογισμό μέχρι σήμερα... τι από όλα όσα έχεις καταφέρει να κάνεις σε κάνει να αισθάνεσαι υπερήφανη;

Ο υπέροχος χαρακτήρας της κόρης μου της Υακίνθης. Που δεν είμαι ούτε υπήρξα χαζομαμά ποτέ, το λέω εντελώς αντικειμενικά. Είναι ένα κορίτσι που με όλη τη στάση που έχει στη ζωή και στις δυσκολίες της με γεμίζει περηφάνεια.

Με την Υακίνθη !

Πως βλέπεις τον εαυτό σου 30 χρόνια μετά; Τι είναι αυτό που θα ήθελες να αφήσεις σαν κληρονομιά στο τόπο μας;

Δεν σκέπτομαι για τόσο μακριά ποτέ. Ζω το σήμερα και αυτό μας διδάσκουν και οι εποχές που ζούμε. Αυτό που κάνω στην κρητική διάλεκτο είναι μια ευθύνη που την κατάλαβα και τη σεβάστηκα ακόμα περισσότερο μπαίνοντας στην έκδοση και γράφοντας στη διάλεκτο μας. Σίγουρα αν παίζονται τα έργα μετά από 30 χρόνια οι εικόνες, οι διάλογοι, οι χαρακτήρες θα σε ταξιδεύουν στα χωριά της Κρήτης που πολύ φοβάμαι όλα θα έχουν αλλοιωθεί ακόμα πιο πολύ.

Κάτω από ποιες συναισθηματικές συνθήκες γράφεις συνήθως;Και τι είναι αυτό που σου δίνει την έμπνευση να γράψεις;

Πολλά είναι τα συναισθήματα που με ώθησαν να γράψω πράγματα τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Και πολύ διαφορετικά τα ερεθίσματα. Το μόνο κοινό όμως είναι ότι κάθε φορά που γράφω θέλω την απόλυτη ησυχία και απομόνωση. Ίσως επειδή είναι διαλόγοι και πρέπει να ζω την κάθε στιγμή και να υποδυθώ στο μυαλό μου τον κάθε χαρακτήρα και όλο αυτό να έχει μια ροή και μια συνέχεια. Πρέπει να το ζω εκατό τις εκατό μια κόρνα ή ένα τηλεφώνημα τα χει καταστρέψει όλα. Όποτε καταλαβαίνεις τα αμέτρητα ξενύχτια και μάλλον οφείλω και ένα συγνώμη στους φίλους μου για τις μεγάλες μου εξαφανίσεις. Δε μπορεί να γίνει αλλιώς.

Πως θα αντιμετώπιζες μια αρνητική κριτική για τον τρόπο της σκέψης σου και της γραφής σου;

Την οποιαδήποτε αρνητική η σκληρή κριτική αν είναι καλοπροαίρετη μου είναι καλοδεχούμενη και θα χαιρόμουνα αυτός που θα την έκανε αν μου τη συζητούσε και αν είχε την πρόθεση της αρμηνειάς που λέμε. Πραγματικά είμαι τόσο νέα σε όλο αυτό και οι σπουδές μου ανύπαρκτες πάνω στην τέχνη γενικά που θα το έπαιρνα σαν το μάθημα και θα προσπαθούσα να βελτιωνόμουν σε οτιδήποτε θα μου υποδείκνυε. Το ανάποδο όμως από οποιοδήποτε κακοπροαίρετο με αφήνει αδιάφορη. Όμως με σταναχωρεί πολύ όταν οι άνθρωποι δεν είναι υποστηρικτικοί σε κάτι που δε βλάπτει δεν ενοχλεί και είναι μονάχα δημιουργικό.Δυστυχώς ο πολύς ο κόσμος για να σε παραδεχτεί πρέπει να καταξιωθείς οικονομικά. Αυτό θέλει η εποχή. Όλα τα άλλα τα προσπερνάει και τον αφήνουν αδιάφορο. Αυτό όμως, τη θεοποίηση του χρήματος πληρώνει με δυστυχία.Η ευτυχία κρύβεται πίσω από απλά και δημιουργικά πράγματα και ένα μπράβο, ένα συνέχισε ,σου δίνει δύναμη. Ακόμα κι αν κάτι είναι μικρό ακόμα και αν κάτι δεν σ’αρέσει ,δεν πρέπει να ξεχνάς ότι αυτός που το δημιούργησε έδωσε ένα κομμάτι της ψυχής του.

14-1-2022 Υπογραφή συμφωνητικού με τον εκδοτικό οίκο Διάνοια της Αθήνας!

Πόσο διαφορετική πιστεύεις ότι θα ήταν η ζωή αν δεν υπήρχε η γνώμη – κριτική των άλλων για εμάς;

Θα σου απαντήσω με ερώτηση! Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν διδασκόμασταν αυτοπεποίθηση αυτοεκτίμηση και να κάνουμε αυτοκριτική;Όταν τα θεμέλια μέσα μας είναι γερά τίποτα δε μας κλονίζει. Οι γνώμες και οι κριτικές πάντα θα υπάρχουν και ειδικά όταν γνωστοποιείς κάποιο έργο σου που εκτίθεσαι.

Όταν κοιτάζεις στο παρελθόν, τι σου λείπει περισσότερο;

Η μάνα μου!
Είναι αυτό που αιμορραγεί πάντα μέσα μου. Η απουσία της καλής μάνας που δεν αντικαθιστάτε με τίποτα στον κόσμο. Και η δικιά μου ήταν πολύ καλή.

Τι είναι αυτό που πάντα ήθελες, αλλά δεν το έχεις ακόμα;

Αυτό που αποκτώ τώρα! Μια απασχόληση να γεμίζει πάνω από όλα εμένα!Γιατί θα σου αποκαλύψω ότι η συνεργασία μου με τη ζωγράφο Μαρίνα Βαποράκη που θα επιμεληθεί ότι κάνω σε βιβλίο και την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα αυτά τα υπέροχα που μου φτιάχνει ,θα επεκταθεί και σε ένα ζεστό χώρο ARTCAFE. Ένα χώρο που βρίσκεται στην Αμμουδάρα και λειτουργεί σαν εργαστήριο το "Λόγω Τέχνης". Θέλουμε κοι δυό αυτός ο χρόνος που όλοι αφιερώνουμε στον καφέ μας να σε γεμίζει διάθεση για δημιουργία ελπίδα και χρώματα. Ήρθε η ώρα να πιάσουμε τα πινέλα να βάλουμε χρώμα στη ζωή μας που κάποιοι αποφάσισαν να τη βάψουν μόνο γκρίζα.

Τι είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν για εσένα;

"Αν μάζευα τα δάκρυα που από κοπέλι κλαίω, θα χα δική μου θάλασσα στα κύματα να πλέω! "

Σου απάντησα αυθόρμητα με μια μαντινάδα του Αριστείδη του Χαιρέτη!
Ο δυναμικός μου χαρακτήρας σ’αυτούς που δε με ξέρουν τους δημιουργεί την εντύπωση ότι είμαι μόνο δυνατή. Θα σου το πω κρητικά.
Δεν μου παντίδι ποτέ να δείξω την αδυναμία μου. Θα ήθελα να τα φέρει κάποια φορά έτσι ο θεός να παντίδει και για το αντίθετο.

Αν θα μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον κόσμο που μας περιβάλλει τι θα ήταν αυτό;

Την λογική των κυβερνήσεων.

Τι αγαπάς; Τι ελπίζεις; Τι φοβάσαι; Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις;

Αγαπώ τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής της ζωής μου όπως τους χαρακτηρίζω και αυτοί το ξέρουν όλοι γιατί το λέω πάντα.Ελπίζω μια ζωή ήρεμη λιγότερα υλιστική περισσότερα ανθρώπινη,Φοβάμαι την απώλεια αγαπημένων ανθρώπων. Όταν όλοι που αγαπώ είναι υγιής μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα!

Ποια είναι μια πεποίθηση που έχεις με την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι διαφωνούν;

Πολλές φορές έχω διαπληκτιστεί με ανθρώπους για το "άσχημα πάει" ή το ευρέως γνωστό "ίντα θα λένε οι αθρώποι". Αυτό που απλά μάθανε να λένε και μεγαλώσανε πολλά παιδιά χωρίς ποτέ να ερωτηθούν τι πραγματικά θέλουν η λαχταρούν. Όταν σέβεσαι τον εαυτό σου και τους γύρω σου όταν δεν είσαι ψεύτης είσαι αληθινός τίμιος και εργατικός δε πάει τίποτα άσχημα και άσε να λένε οι αθρώποι. Και συνήθως αυτοί που το διατυμπανίζουν κάτι κρύβουν.

Πες μου κάτι που σου δίδαξε η οικογένειά σου και το θεωρείς σημαντικό.

Την αλήθεια. Σιχαίνομαι τα ψέμματα και δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου σε φάση ούτε να τα λέω ούτε να τα ανέχομαι. Το έχω πληρώσει το τίμημα ακριβά αλλά δε το μετανιώνω.

Βοηθάει στην έμπνευση ενός συγγραφέα, ενός στιχουργού, ενός ποιητή, η ισορροπία στην προσωπική ζωή του;

Ίσως να βοηθάει και το αντίθετο. Νομίζω στην ισορροπία γράφω κωμωδία και στην ανισορροπία δράμα.

Τι δεν θα 'κανες ποτέ επειδή δεν θα 'θελες να στο κάνουν;

Να υποτιμήσουν την νοημοσύνη μου. Δε το κάνω ποτέ σε κανέναν.

Σε πιάνουν ποτέ κρίσεις ταυτότητας;

Όχι συχνά. Με αποδέχομαι με τα κουσούρια μου αλλώστε δεν επιβαρύνουν κανένα μονάχα εμένα.

Πες μου ένα σου όνειρο που είχες την τύχη να το δεις να πραγματοποιείται…

Ήθελα η κόρη μου να είναι πιο τυχερή και να χει μια πιο εύκολη ζωή από τη δική μου. Και πραγματοποιήθηκε.

Πες μου κι ένα απωθημένο σου….

Να ταξιδέψω πιο πολύ!

Τι θέλει το παιδί μέσα σου;

Να μη μεγαλώσει να ζει μέσα μου μέχρι τέλος και να μην ενημερώνεται για κοινωνικοπολιτικοιατρικές εξελίξεις! Φτάνει εγώ! Αυτό να μείνει απέξω.

Υπάρχουν στιγμές που φοβάσαι ότι τα πράγματα μπορεί να μην εξελιχθούν όπως τα περιμένεις;

Μέχρι τώρα εξελίσσονται καλύτερα απ’ότι περίμενα. Όχι εύκολα όχι χαρισματικά αλλά ότι βάλω στο μυαλό το πετυχαίνω.

Ο Ψαραντώνης ξεφυλλίζοντας τις Λίρες

Με μια πρόταση… Τι εύχεσαι στον μελλοντικό σου εαυτό;

Να χω υγεία ψυχική και σωματική και να γεννά το μυαλό μου προκλήσεις!

Τι είναι αυτό που ποτέ κανείς δεν θα μπορούσε να σου κλέψει;

Τους ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούνε αληθινά.

Αν σου δινόταν η δυνατότητα να στείλεις ένα μήνυμα σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων τι θα έλεγε αυτό το μήνυμα

Να καταλάβουμε όλοι ότι τέχνη και πολιτισμός είναι και ένας χαιρετισμός και ένα χουβαρνταλίκι και μια καλή κουβέντα. Δε χρειάζονται μεγάλα πράγματα αφού δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για μεγάλα. Ας κάνουμε τα μικρά μα τσάμπα είναι.

Δημούλα μου σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και σου εύχομαι κάθε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία! Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις...Αν έπαιρνες εσύ αυτή την συνέντευξη από την Δημούλα Σαλόυστρου ,τι θα ρωτούσες που πιθανόν δεν ρώτησα εγώ;

Εγώ σ’ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και για την εκτίμηση σου!

Θα με ρωτούσα αν ευχαριστήθηκα τη συνέντευξη;Και εγώ θα σου απαντούσα σίγουρα ναι! Καλή συνέχεια σε ότι κάνουμε και ευχή να ηρεμήσουμε από τους σεισμούς τον covid και να βρεθεί το φάρμακο του καρκίνου τόσο σύντομα όσο και το εμβόλιο του κορονοίου !

Πρόκειται για ένα θεατρικό κείμενο που φέρνει κοντά μας τους παραδοσιακούς ήχους της προφορικής κρητικής διαλέκτου. Η προσαρμογή τους στη σύγχρονη καθημερινότητα συγκροτεί ένα κείμενο δραματικό, αρτιμελές και κυρίως αυθεντικό, έτοιμο να μετουσιωθεί σε σκηνικό γεγονός.