Τα δικά μου Φωταγγελουδάκια ... Παραμυθάκι από την Πόπη Νταβιγλάκη

Ωχ πήγε πάλι 9:30...γιατί ωχ θα αναρωτιέστε ε;; μα γιατί πολλοί μικροί μας φίλοι δεν θέλουν να πάνε στα κρεβάτια τους...να αποχαιρετήσουν την όμορφη μέρα που πέρασαν και ταξιδεύει, πια στο παρελθόν, και να ξυπνήσουν φρέσκα φρέσκα και ξεκούραστα να υποδεχθούν την επόμενη όμορφη μέρα...!!!

Όχι γιατί είναι κακά παιδιά όοοοχι, ούτε ότι δεν είναι κουρασμένα, ούτε ότι θέλουν να στενοχωρούν τους γονείς τους,μα να.. φοβούνται το σκοτάδι πολύυυυ.
Κι εγώ φοβόμουν πολύ το σκοτάδι μικρή, η ώρα του ύπνου ήταν η χειρότερή μου...αμέεε και δεν ντρέπομαι καθόλου να το πω...είναι η αλήθεια!

Τώρα όμως δεν φοβάμαι... Εδώ και πολλά χρόνια!!και αυτό το οφείλω στη γιαγιά μου.Και νά, σας πω έχει και μεγάλους που ακόμα φοβούνται, ίσως όχι το σκοτάδι αλά, άλλα πράγματα.Υπάρχουν πολλοί φόβοι, το ότι είναι μεγάλοι δεν πάει να πει ότι δεν φοβούνται.
 

Ψιτ κρατάτε μυστικό???τους έχω ακούσει να το λένε μεταξύ τους με τα αυτιά μου,να σας πω όμως και κάτι άλλο;;μετά που ξεφοβήθηκα τον συμπάθησα κιόλας το φόβο...γελάτε ε;;; καλαα γελάτε εσείς....έχετε σκεφτεί ποτέ....ότι αν δεν είχαμε την αίσθηση του φόβου, και εμείς άλλα και τα ζώα,ότι η Γη δε θα είχε καμία αξία;;και ούτε ένας ζωντανός οργανισμός δεν θα υπήρχε επάνω της;;;αναρωτιέστε ακόμα;;; λοιπόν αν δεν την είχαμε αυτήν την αίσθηση, θα πέφταμε από τον κάθε γκρεμό,θα τρώγαμε οτιδήποτε μας άρεσε στο μάτι, χωρίς να σκεφτούμε ότι θα δηλητηρίαστουμε,θα μας είχε φάει κάθε άγριο ζώο, ή εμείς αυτό,άμα προλαβαίναμε,χαχαχαχα Tωωρα γελάστε... Και για να τελειώνουμε, το ίδιο ισχύει για κάθε ζωντανό οργανισμό με καρδούλα.

Η Γη θα ήταν έρημη,δεν θα την θαύμαζε κανένας, και ίσως να μη είχε ούτε λουλούδια αφού η αγάπη, τα μεγαλώνει και αυτά, όπως και τα παιδιά.Η τροφή είναι για να μεγαλώσει το σώμα,η αγάπη όμως το κάνει να λειτουργεί σωστά.Έτσι λοιπόν κι εγώ, με πολυυυ, αγάπη θα μοιραστώ μαζί σας το μαγικό μυστικό της γιαγιάκας μου, που μου το διηγήθηκε, αρκετές φορές μέχρι να ξεφοβηθώ,πρωτού κοιμηθώ και είχα έναν ύπνο τόσο όμορφο και παραμυθένιο, τόοοσο γαλήνιο, που ανυπομονούσα πια να πάει η ώρα 9:30 με νοσταλγία. ούπςς...εδώ είπα και ένα ψεματάκι,μικρο όμως.. να τόσο δα....αμέσως ξεφοβήθηκα, αλλά να... μου άρεσε που ένιωθα την αγάπη της και... και δεν της το είπα αμέσως,ουφφφ ευτυχώς το μοιράστηκα τώρα με εσάς, αχ... και δεν έχω βάρος πια ...ούτε τύψεις... 

Το υπνοδωμάτιό μου είχε ένα μεγάααλο παράθυρο,που η μαμά, του έκλεινε κάθε βράδυ και τα εξωτερικά παραθυρόφυλλα,το βράδυ εκείνο η γιαγιά μου τα άνοιξε και μου είπε να κοιτάξω ψηλά τον ουρανό, και να διαλέξω τρία αστεράκια,πραγματικά διάλεξα τρία πολύ πολύ φωτεινά!!!την κοιτούσα με απορία...πριν προλάβω να τη ρωτήσω το λόγο, μου λέει...αυτά τα τρία αστεράκια θα είναι δικά σου για πάντα,και ότι στο κάθε ένα από αυτά κατοικεί μέσα ένα αγγελάκι,κάθε αστέρι έχει το δικό του αγγελάκι,εσύ έχεις τρία αστέρια κατά δικά σου και είναι τα φωτάγγελουδάκια σου.Που θα σε προστατεύουν και θα σε βοηθάνε πάντα, αρκεί να σηκώσεις τα μάτια σου Ψηλά στον ουρανό και να τους το ζητήσεις,τα αγγελάκια αυτά δεν θα τα δεις ποτέ,ούτε θα σου μιλήσουν πότε,όπως μιλάνε οι άνθρωποι μεταξύ τους,όμως θα τα αισθάνεσαι, και κάποιες φορές θα σου αφήνουν κάποια διακριτικά σημάδια που θα πρέπει να προσπαθείς να είσαι χαρούμενη, και να μην τα ξεχνάς για να τα δεις...Αααα!! ενθουσιάστηκα...τι σημάδια;;; την ρώτησα με πολύ αγωνία...μου έδωσε ένα φιλάκι και μου χαμογέλασε,εκεί που παίζω αμέριμνη με τους φίλους μου μου είπε,μπορεί να δω ένα ολόλευκο φτερό,μεγάλο η μικρό δεν έχει σημασία,θέλει να μου δείξει ότι με προσέχει,μπορεί να κοιτάξω ψηλά τον ουρανό και να δω ένα συννεφάκι να μοιάζει με αγγελάκι,με χαιρετάει μου είπε,μπορεί να μυρίσω ένα πολύ όμορφο άρωμα χωρίς να έχουν βάλει εκείνη τη στιγμή,αλλά τα αγγελάκια μου μου δηλώνουν την παρουσία τους έτσι!!!

Τώρα μου λέει που είσαι φοβισμένη αυτά θα λάμπουν μέσα στη ψυχούλα σου να μη φοβάσαι, έχουν τον τρόπο τους αυτά,παίζουν και μουσική μου είπε..,μα που την ακούω μόνο με τα αυτάκια της καρδιάς,είναι τόσο γλυκιά η μουσική τους που και να μη νυστάζεις, σε ξεγελάει και κοιμάσαι...Αφού κοιμηθείς το ένα σε σκεπάζει με τα απαλά φτερά του,το άλλο σου ζωγραφίζει όμορφα όνειρα κάθε βράδυ,και ας μη τα θυμάσαι το πρωί,και το τρίτο προσεύχεται για εσένα και για ,οτι αγαπάς,δεν σε εγκαταλείπουν ποτέ.Θα είναι πάντα μαζί σου,και όταν κοιτάς από το παράθυρό σου....να θυμάσαι ότι θα τα βλέπεις πάντα τα φωταγγελουδάκια σου, πρέπει όμως να είναι η ίδια ώρα που τα πρωτοδιάλεξες...Ισως αυτό που σου ζωγραφίζει τα όνειρα, να σου ζωγραφίσει και την μορφή τους κάποια φορά, σε όνειρο...!! Ακόμα και σήμερα λοιπόν τα φωταγγελουδάκια μου είναι μαζί μου,κρατώ ενθύμιο τα σημάδια τους στο αγγελοκούτι μου, τα χαϊδεύω και τα αισθάνομαι με την ψυχή μου,και τα ακούω και τους μιλώ με την καρδιά μου....Διαλέξτε και εσείς τρία αστεράκια να έχετε τα δικά σας φωταγγελουδάκια!!και να θυμάστε δεν θα σας εγκαταλείψουν ποτέ....!!! 

Πρώτη δημοσίευση : psuhismouluhnos.blogspot.gr/2014/09/2612014.html?spref=fb