Σήμερα έχω την χαρά να προλογίσω ένα βιβλίο "καρδιάς".
Ένα βίβλιο από έναν άνθρωπο που ενώ δεν είναι Κρητικός,
αγαπά και τιμά την Κρήτη μας με έναν μοναδικό τρόπο!!!
Γράφει μαντινάδες, στίχους, ρίμες, με έντονα κρητικά στοιχεία,
και πραγματικά ,όταν τον είχα "διαβάσει" για πρώτη φορά μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον!
Ο τρόπος που έγραφε,η ταπεινότητα που τον διέκρινε,η σεμνότητα που τον χαρακτήριζε.
Έρικα Τζαγκαράκη
Ένα μικρό δείγμα γραφής από τον ταλαντούχο Κώστα Λάμπο !
Τα Σ΄αγαπώ σου κράτησα
να σε θυμίζουν φως μου
βλέπεις εγώ δεν πίστεψα
στα στόματα του κόσμου...
Μόνο η λέξη αγαπώ
αρχή και τέλος δείχνει
με τ' άλφα και τ' ωμέγα της
σε σένα να το βρίχνει...
Δεν χαλαλίζω λόγια μου
κιανένα να συβάσω...
κράτα αν θες τσ' απόψεις σου
μα γνώμη δεν αλλάσω....
(Από την 19 σελίδα)
Μοιάζουνε χρόνοι τα λεπτά
κι οι ώρες δεν περνούνε
και το νιωσα στ' αλάργο σου
ντελόγω πως γερνούνε..
Μάθε χωστά τη χέρα σου
όπου μπορεί να δίνει
κι άσε το θιό που βρίχνεται
εκεί ψηλά να κρίνει...
Μ΄ενα τρεζό επάντηξα
και ρώτησε ήντα'χω
κι ένας δικός δεν νοιάστηκε
αν ζω και αν υπάρχω....
(Από την 35 σελίδα)
Πολλοί μιλούνε για σταύρους
για Γολγοθά για πάθη
μα΄γω μιλώ με τη σιωπή
για τα δικά μου λάθη...
Μόνο αυτή που στέγνωσε
το δάκρυ πριν πορίσει
να πει έχει δικαίωμα
πως μ' είχε αγαπήσει...
Στον τόπο που χωρίσαμε
αν τύχει και βρεθούμε
νερό βροχής το δάκρυ μας
θα γίνει να το πιούμε
(Από την 77 σελίδα)
